نقش فضای سبز در شرایط جغرافیای طبیعی وانسانی شهر

منظور از فضای سبز خیابان در واقع نوعی از سطوح کاربری زمین شهری با پوشش گیاهی انسان ساخت است که هم واجد بازدهی اجتماعی وهم واجد باز دهی اکولوژیکی هستند(سعیدنیا، 1379). مهمترین تاثیر فضای سبز در شهر ها تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی، لطافت هوا وجذب گردو غبار است و دیگر تاثیرات فضای سبز در شهرها نقش نسبی است. یکی از ارکان فضا های شهری فضای سبز است که تاثیر بسزایی در کیفیت منظر شهری به جا می گذارد.امروزه مفهوم شهر مطلوب بدون وجود فضای سبز قابل تصور نیست افزایش بی رویه جمعیت شهری، زندگی صنعتی و تقابل فضاهای باز خصوصی باعث ایجاد اثرات زیست محیطی گوناگونی گردیده است که خود ضرورت واهمیت وجود فضای سبز را بیان میکند.عوامل مختلفی بر ادارک فرد از محیط اطرافش تاثیر می گذارد. قوه بینایی بخش اعظمی از برقراری ارتباط انسان با محیط را ممکن می سازد. نمی توان ادراک را صرفا یک فرایند بصری دانست بو، صدا، تعادل، بافت و... که از عناصر تعریف کننده فضا می باشند نیز در ادراک نقش مهمی دارند وجود فضای سبز خصوصا در محدوده مراکز شهرها که محل تجمع انسان، فعالیت ها و تعاملات اجتماعی بوده ودر باور ذهنی شهروندان اساسا مقصد شهری تلقی می شود، تاثیر متفاوتی با نقشی که فضای سبز در پیرامون شهر ایفا می کند دارا می باشد. روش تحقیق توصیفی وتحلیلی بوده است و برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای و میدانی، مصاحبه و همچنین تحلیل داده ها از روش استنباطی و علی و معلولی استفاده گردیده است. ایت مقاله در پی آن است تا از طریق بررسی میدانی به نقش مهم فضای سبز شهری و اثرات آن در شرایط جغرافیای انسانی و طبیعی شهر بپردازد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این است که چالش های فضای سبز شهر اردبیل و تاثیرات آن هم در فضای سبز شهر (اقلیم، آب و خاک) و هم جغرافیای انسانی (شرایط زندگی ورفاه شهر وندان) پیامد ها ینامطلوبی در پی داشته است .چرا که در بحث مباحث شهری عدم هماهنگی و پایین بود شسرانه در هر بخشی ، مکان(شهر یا روستا) را با مشکل مواجه نموده و باعث ضربه زدن به مباحث اقتصادی و فیزیکی و کالبدی و کیفیت زندگی آن مکان خواهد شد.

فضای سبز شهری، جغرافیای طبیعی وانسانی شهر، کیفیت زندگی شهر، شهر اردبیل