افزایش جمعیت و تغییر کاربری اراضی کشاورزی (مطالعه موردی: باقرشهر)

نقش انسان در قرن حاضر ، به عنوان بیشترین توسعه دهنده مناطق شهری و شهرک ها ، سکونتگاهی ، زمین های کشاوزی ، مراکز صنعتی ، بهره برداری از معادن و در تغییر سیمای طبیعی محیط اطراف خود تأثیر بسزائی دارد . به موازات افزایش جمعیت کره زمین و رشد بی رویه آن ، شهرها روز به روز رو به افزایش گذاشته و توسعه پیدا می کنند . با افزایش جمعیت نیاز انسان به مسکن موجب می شود که تغییراتی در کاربری اراضی اتفاق بیفتد. امروزه شناخت روند تغييرات كاربری زمين و عوامل اثرگذار بر آن از مباحث مطرح و مهم در برنامه ريزی شهری مي باشد در اين پژوهش به بررسي نحوه ی اثرگذاری عامل افزایش جمعیت و مهاجرت بر تغييرات كاربری اراضي شهر باقرشهر پرداخته شده است، محدوده ی موردمطالعه در جنوب شهر تهران واقع شده است. مطالعات براساس اطلاعات آماری دریافت شده از مرکز آمار ایران، شهرداری و شورای اسلامی باقرشهر و ساکنین این منطقه است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در سال 1345 جمعیت این شهر 1520 نفر بوده است که در آن موقع روستایی بزرگ بوده است . در سال 1355 جمعیت باقرآباد به 4769 نفر رسید که بعد از آبادی ملارد ( با جمعیت 5970 ) پرجمعیت ترین آبادی پیرامون شهر تهران بوده است . در سال 1365 جمعیت ناگهان به مرز 31920 نفر میرسد که پرجمعیت ترین آبادی پیرامون شهر تهران بوده است که رشد بسیار زیادی را دارا می باشد . در سال 1375 جمعیت باقرآباد به 45491 نفر افزایش می یابد و در سال 1385 جمعیت باقرشهر به 52604 نفر افزایش می یابد گرچه رشد کمتری نسبت به دهه های قبلی داشته ولی با این حال نزدیک به 17 درصد رشد دارد . با این روند افزایش جمعیت، وسعت اراضی کشاورزی منطقه کاهش یافته و تبدیل به مناطق مسکونی و تجاری شده است.

افزایش جمعیت، باقرشهر، کاربری اراضی