خشکسالی بخشی طبیعی و بالقوه از شرایط اقلیمی هر منطقه حتی مناطق پربارش است که منجر به نقصان آب برای بسیاری از فعالیت ها خصوصاٌ بخش زیست محیطی و کشاورزی می شود. وقوع خشکسالی امری اجتناب ناپذیر بوده و فقط با شناخت قانونمندیهای حاکم بر آن و اتخاذ سیاستها و راهکارهای مناسب می توان میزان خسارات ناشی از آن را کاهش داد. در این تحقیق جهت بررسی خشکسالی در ایستگاه سینوپتیک گرگان از 4 شاخص درصد نرمال بارندگی(PNPI)، دهک های بارندگی (DPI) ، شاخص معیار استاندار(Z) و شاخص استاندار شدۀ بارش(SPI) طی دورۀ آماری 53 ساله ( 1384-1332) استفاده شده است. بر اساس مقادیر حاصل از محاسبه هر یک از شاخص ها در مقیاس سالانه ، طبق جداول مربوط به طبقات مختلف خشکسالی شاخص های مورد نظر، اقدام به تعیین وضعیت خشکسالی در طول دوره آماری موجود در مقیاس های زمانی تحت مطالعه شد. همانگونه که از نتایج مشاهده شد با توجه به هر چهار شاخص در بازه زمانی سال های 1332 و 1333 خشکسالی شدیدی و دهه (1361تا 1379) خشکترین دهه طی دوره آماری در این بوده است.
کلید واژگان :
خشکسالی، شاخص درصد نرمال، دهکهای بارندگی، شاخص معیار استاندار و شاخص استاندار شدۀ بارش
