در این مطالعه اثر تغییر کاربري مرتع به زمین¬ زراعی(ذرت علوفه¬ای) و باغ مرکبات بر برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاك در جنوب شهرستان بابل استان مازندران مطالعه شد. بدین منظور از هر کاربری از 2 عمق 20-0 و 40-20 سانتی¬متر در4 تکرار به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی نمونه¬برداری و خصوصیات خاک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد درصد میزان شن در کاربری باغ بیشترین مقدار بود که می¬توان دلیل آن را آبیاری مکرر باغات مرکبات توسط باغداران دانست. بیشترین درصد پایداری خاکدانه¬ها برای مرتع و باغ بود. همچنین تغییر کاربری موجب افزایش معنی¬دار واکنش-خاک به میزان 54/7 در کاربری زراعی نسبت به سایر کاربری¬ها گردیده است که با توجه به آهکی بودن منطقه و اینکه آهک در عمق¬های پایینی بیشتر است و همچنین به دلیل زیر و رو شدن بیش از حد خاک در کاربری زراعی، آهک به سطح خاک آمده و منجر به افزایش واکنش خاک شده است. تغییر کاربری سبب تغییر در کربن آلی خاک می¬شود که بیشترین درصد کربن آلی به میزان 89/1 درصد در باغ و کمترین آن به میزان 48/0 درصد در کاربری زراعی مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان هدایت الکتریکی مربوط به کاربری باغ بوده که علت افزایش کربن آلی و هدایت الکتریکی را می¬توان استفاده از کودهای دامی در کاربری باغ دانست.
کلید واژگان :
بابل، باغ، تغییر کاربری اراضی، خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک، زمین زراعی، مرتع
