مقالة حاضر با هدف بررسی نقش صنعت خودرو در تحقق اقتصاد مقاومتی تدوین شده است. طبق نتایج، به رغم سهم پایین سرمایه گذاری در این صنعت، به لحاظ ارزش افزوده و اشتغال صنعتی در جایگاه سوم قرار دارد ک مبین جایگاه استراتژیک آن است. بررسی وضعیت تولید خودرو طی دورة زمانی 1392ـ1386 نشان از آسیب پذیری بالای این صنعت از تکانه های داخلی و خارجی و عدم استفادة حداکثری از ظرفیتهای موجود دارد. طی همین دوره، تراز تجاری نیز همواره با کسری مواجه بوده است که افزایش وابستگی به خارج و خروج ارز را موجب شده است. وجود ساختار انحصاری، درصد بالای تصدی گری دولت، شیوة قیمت گذاری دستوری، نبود شرایط منصفانه در انعقاد قرارداد سرمایه گذاری مشترک، نبود ارتباط موثر صنعت و دانشگاه، ضعف خودروسازان در فناوریهای طراحی، ساخت و توسعة محصول، نبود توجه به واحدهای تحقیق و توسعه، عقب ماندگی تکنولوژیک در استفاده از سوختهای جایگزین، تشدید تحدیدهای بیرونی و کمبود نقدینگی از موانع تحقق اقتصاد مقاومتی در این صنعت به شمار می روند. بررسی سیاستهای حمایتی کشورهای چین و برزیل نشان از حمایت همزمان تولید داخل و جذب سرمایه گذاران خارجی دارد که سیاستهای خارجی آنها عمدتاً با الزام خودروسازان خارجی به رعایت داخلی سازی تولیدات، انتقال فناوری و عدم فسخ یکطرفة قراردادها تدوین شده است. با توجه به مشکلات موجود در صنعت خودروی ایران و سیاستهای حمایتی کشورهای منتخب موارد زیر توصیه می شود: تدوین نقشة راه اقتصاد مقاومتی در صنعت خودرو، الزام شرکتهای خودروساز به تخصیص بخشی از درآمدهای خود به فعالیتهای تحقیق و توسعه و جذب فناوریهای نوین، پیونددهی صنعت خودرو و دانشگاه، بازنگری در دستورالعملهای بانک مرکزی، شرایط گشایش ال سی، شرایط دریافت مالیات بر ارزش افزوده از قعطه سازان و خودروسازان، انجام حمایتهای هدفمند از سوی دولت و بازمهندسی صنایع خودروسازی با طراحی سازوکارهای دانش بنیان مبتنی بر ظرفیتها و توانمندیهای داخلی می باشد.
کلید واژگان :صنعت خودرو، توان داخلی، اقتصاد مقاومتی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک