بازیهای محلی در شعر شهریار

بازی های بومی و محلی ، میراثی از گذشتگان هستند که هر کدام از این بازی ها ، اندیشه و حکمتی را با خود به همراه دارند و پندی را به بازیگران میدان گوشزد می کنند .بازی هایی که به اقتضای زندگی در طبیعت و فرهنگ عشیره ای و کوچ نشینی زاییده شده بودند و هر کدام خود حاوی بخشی از فرهنگ حماسی این دیار کهن بودند . بازی هایی که تنها یک بازی نبودند ، بلکه مدرسه ای برای کسب تجربه ، ورزیدگی ، شجاعت ، معرفت ، تدبیر و یادگیری راه و رسم زندگی گروهی و تقابل با حوادث و پیش آمدهاو تعامل با طبیعت بودند. شهریار هم که مسند نشین ادبیات فولکلور است، بازی های محلی آذربایجان را که در دوران کودکی با آنها مانوس بود، در دل اشعار ترکی خود جای داده است. در این مقاله با تفرج در گلستان خیال شهریار که گنجینه ای از فرهنگ بومی و منطقه ای می باشد ، نسبت به احیا و معرفی بازیهای محلی و کودکانه که قابلیت بالایی در ایجاد نشاط و شادی واقعی داشتند ، گامی هر چند کوچک برمی دارم.

بازی های محلی- شهریار- فرهنگ- میراث- نشاط