تاثیر مصرف عصاره گیاهی چویل بر مقادیر پلاسمایی عامل خطر زای آسم (ائوتاکسین) در مردان دارای اضافه وزن به همراه یک دوره تمرینات پیاده روی

هدف تحقيق حاضر تاثیر مصرف عصاره گیاهی چویل بر مقادیر پلاسمایی عامل خطر زای آسم (ائوتاکسین) در مردان دارای اضافه وزن به همراه یک دوره تمرینات پیاده روی می باشد. روش شناسي: در تحقیق حاضر 30 مرد دارای نمایه توده بدنی (BMI) بین kg/m2 30-25 به صورت تصادفی در 3 گروه 10 نفری شامل گروه تمرین پیاده روی و مصرف عصاره گیاه چویل، گروه تمرین پیاده روی و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین پیاده روی، برنامه تمرینی پیاده روی را به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه انجام دادند. گروه های مصرف عصاره گیاه چویل و گروه ترکیبی روزانه قبل از صبحانه مقدار 125 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصاره گیاه چویل دریافت می کردند. در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. نمونه های خونی 48 ساعت قبل و بعد از تمرینات پیاده روی و همچنین مصرف عصاره گیاهی چویل در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای تحلیل مقادیر پلاسمایی ائوتاکسین مورد استفاده قرار گرفت. يافته¬ها: نتایج آماری نشان داد مقادیر پلاسمایی ائوتاکسین و درصد چربی در گروه مصرف عصاره گیاهی چویل و تمرین پیاده روی نسبت به پیش آزمون کاهش معنی داری پیدا کرد (P≤0/05) و همچنین اختلاف معنی داری در BMI بین گروه ها مشاهده نشد (P≥0/05). نتیجه گیری: با توجه با نتایج به دست آمده می توان گفت که هشت هفته تمرین پیاده روی، تغییرات مطلوبی در عامل خطر زای آسم ایجاد کرد که می تواند باعث کاهش میزان ائوتاکسین در مردان دارای اضافه وزن گردد؛ اما ترکیب عصاره گیاه چویل و تمرینات پیاده روی اثر بخشی بیشتری نسبت به تمرین پیاده روی به تنهایی داشته است.

تمرین پیاده روی، چویل، ائوتاکسین، اضافه وزن