انرژي و مديريت عرضه و تقاضاي آن از موضوعاتي است كه چالش‌هاي فراواني را پيش‌روي اقتصاد هر كشور قرار داده و در اين ميان و در دهه‌هاي اخير، مديريت تقاضاي انرژي و بهينه‌سازي الگوي مصرف انرژي به يكي از محورهاي اساسي در رسيدن به اهداف مورد نظر در اسناد بالادستي كشورها تبديل شده است. در ايران نيز به عنوان كشوري كه داراي منابع غني انرژي مي‌باشد، اهميت توجه به موضوع انرژي خصوصاً از بعد مصرف آن در برنامه‌ها و قوانين توسعه‌اي كشور به وضوح قابل مشاهده است. تدوين سند جامع راهبردي انرژي كشور را مي‌توان يكي از گام‌هاي اساسي در اين راستا دانست. با اين وجود در بررسي مصرف انرژي در كشور نكته قابل تأمل، تمايزات منطقه‌اي موجود در سطح كشور در مصرف انرژي است. بر اين اساس، اين مقاله سعي نموده است تا مصرف انرژي در كشور و رشد آن را در ميان مناطق كشور مورد بررسي قرار داده و در اين ميان جايگاه خوزستان به عنوان استاني كه علاوه‌بر مصرف‌كننده انرژي توليدكننده آن نيز مي‌باشد، ارزيابي نمايد. براي بررسي روند تغييرات مصرف انرژي در كشور، ميزان مصرف چهار فرآورده يعني بنزين، نفت سفيد، نفت گاز و نفت كوره به تفكيك استان‌هاي كشور مورد بررسي قرار گرفته است. آمارهاي مورد نياز نيز از ترازنامه‌هاي انرژي كشور كه هر سال توسط وزارت نيرو منتشر مي‌گردد، استفاده نموده و براي مقايسه استان‌هاي كشور از شاخص ميانگين رشد سالانه استفاده گرديده است. نتايج اين مطالعه نشان‌دهنده آن است كه استان‌هاي كشور از حيث رشد ساليانه مصرف انرژي از تمايزات عمده‌اي برخوردار بوده كه همواره در دامنه منفي تا مثبت قرار داشته است. همچنين نتايج اين مطالعه با تأكيد بر استان خوزستان بيان‌گر آن است كه متوسط رشد مصرف انرژي در اين استان با توجه به فرآورده‌هاي مذكور كمتر يا برابر با متوسط كشور بوده است.
کلید واژگان :انرژی، رشد مصرف، تمایزات منطقه ای، خوزستان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک