چکیده :

چکیده از عناصر مهم فرهنگ ایران اسلامی هنر آن است که در طی گسترش روابطی با هند تأثیرات چشمگیری را به ملت این سرزمین در اعصار مختلف انتقال داده است. عصر صفوی در ایران و عصر گورگانی هند بیشترین تبادلات فرهنگی – هنری را داشتهاند. لذا، این عامل موجب برقراری مسامحه و اتحاد فرهنگی طرفین شده است. نگارگری ایرانی یکی از شاخههای مهم در برقراری این ارتباط میباشد که روابط سودمندی را به هند عرضه داشته است. مقاله حاضر ضمن بررسی نگارگری مغول و گورکانی در هند و تیموری و صفوی در ایران، اشاراتی به نحوهی روابط فرهنگی و مسالمتآمیز هند و ایران خواهیم پرداخت. پرسشهای پژوهش: روابط فرهنگی- هنری بین هند و ایران چگونه بوده است؟ تأثیرات و تعاملات فرهنگی و هنری بین ایران و هند به چه نحوی میباشد. متد تحقیق پیش رو به صورت توصیفی- تطبیقی بوده و از طریق مطالب کتابخانهای انجام شده است. نتایج پژوهش نشانگر آن است: برقراری روابط با هند از طریق مهاجرتهای هنرمندان ایرانی به هند میباشد که باعث ایجاد تساهل و تسامحهای حسنه بین کشورهای مذکور گردیده است.

کلید واژگان :

واژگان کلیدی: مسامحهی فرهنگی و هنری، هند، ایران، نگارگری



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک