تأثير سبك آموزش تعاملي بر خودكارآمدي دانشآموزان دوره متوسطه

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير سبك آموزش تعاملي بر خودكارآمدي دانشآموزان دوره متوسطه بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي و از نوع 1395- طرح پيشآزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري كليه دانشآموزان پسر دوره متوسطه شهر ايلخچي در سال تحصيلي 96 بودند كه از اين جامعه تعداد 60 دانشآموز انتخاب شده و به صورت تصادفي در 2 گروه ) 30 آزمايش( و ) 30 كنترل( با استفاده از روش نمونه- گيري خوشهاي انتخاب شده و جايگزين شدند. براي جمعآوري دادهها از پرسشنامه خودكارآمدي استفاده شد. تجزيه و تحليل داده با تحليل كواريانس انجام گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش سبك تعاملي بر خودكارآمدي در دانشآموزان تأثير دارد. در واقع آموزش سبك تعاملي باعث افزايش خودكارآمدي در دانشآموزان ميشود. با توجه به اينكه سبك آموزش تعاملي فرايندي پويا است كه مستلزم ارتباط و عمل متقابل بين دانشآموزان و معلمان است؛ بنابراين استفاده از اين روش ميتواند ميزان خودكارآمدي دانشآموزان را بهبود بخشد.

خودكارآمدي، سبك آموزش تعاملي، دانشآموزان.