چکیده :

این پژوهش با هدف بررسی نقش سطح تحصیلات، سنوات خدمت و سبکهای نظارتی بر اثربخشی راهبران آموزشی از دیدگاه معلمان مقطع ابتدایی در مناطق روستایی انجام شد. از لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی محسوب می گردد. جامعه آماری را 192 نفر معلم مقطع ابتدایی مناطق روستایی شهرستان سنقر تشکیل می دهد که ١٣٢ نفر از میان آنها به شیوه تصادفی ساده و از طریق جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان (1970) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی محتوایی و صوری آن با نظر اساتید و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ تأیید گردید. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد: بین سبک های نظارت و راهنمایی، سطح تحصیلات و سابقه خدمت با اثربخشی راهبران آموزشی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. سبک های نظارت و راهنمایی(اطلاعاتی، مشورتی و مشارکتی) با ضریب بتای (673/0 =  ؛ 005/0 < ρ)، سطح تحصیلات با ضریب بتای (771/0 =  ؛ 005/0 < ρ) و سابقه خدمت با ضریب بتای (257/0 =  ؛ 005/0 < ρ)، پیش بینی کننده ی مثبت و معنادار اثربخشی راهبران آموزشی بودند.

کلید واژگان :

نظارت و راهنمایی، راهبران آموزشی، اثربخشی، معلمان، دوره ابتدایی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک