امنیت غذایی از ارکان مهم و کلیدی توسعه اقتصادی می¬باشد و در سطح کلان یک اولویت اساسی برای امنیت ملی می¬باشد و چون محور اصلی تأمین امنیت غذایی، بخش کشاورزی می¬باشد لذا کشاورزی یک پایه اقتدار و قدرت کشورها است پس امنیت ملی کشور از طریق توسعه کشاورزی امکان¬پذیر خواهد بود. در این بین اقتصاد مقاومتی در بخش کشاورزی را می¬توان در تولید و بهره‌وری بیشتر با هزینه‌ی کمتر و توجه بیشتر به محصولات استراتژیک مانند گندم خلاصه نمود. ناامني غذايي با تحت تأثير قرار دادن افراد جامعه سبب افت كيفيت و كارآمدي افراد جامعه به‌عنوان نيروي انساني و سرمايه انساني جامعه، مي‌گردد كه حاصل آن كاهش ظرفيت اقتصادي و توليد بالقوه ملي خواهد بود. برای این منظور راهکار¬های مختلفی برای مبارزه با جنبه کیفی امنیت غذایی وجود دارد که عبارتند از: تنوع رژیم غذایی، مکمل یاری، غنی سازی مواد غذایی و غنی-سازی زیستی از طریق کشاورزی؛ که بغیر از مورد آخر که هر دو بعد کمی (افزایش محصول) و کیفی (افزایش ریزمغذی¬ها و کاهش سوء تغذیه) امنیت غذایی را در بر می گیرد بقیه موارد فقط بعد کیفی آن را پوشش می دهند. تكنيك‌هاي به‌زراعي و به‌‌نژادي غنی سازی زیستی محصولات کشاورزی بالاخص گندم (بعنوان نقش استراتژیک این گیاه در تأمین انرژی و پروتئین مردم کشور) روشی موثر، پایدار، کم هزینه، ایمن تر از لحاظ تغذیه ای و با ضریب پوشش بسیار بالا به شمار می آید که سرمایه گذاری در بخش کشاورزی موثرترین ابزار برای کاهش وابستگی به قدرت¬های خارجی و در راستای بهبود امنیت غذایی و پایداری امنیت ملی و اقتصادی در سطح کلان جمهوری اسلامی ایران است.
کلید واژگان :امنیت غذایی، اقتصاد مقاومتی، پیشرفت کشور، غنی سازی زیستی، گندم
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک