شناسایی روش های سنتی استحصال آب باران در استان خوزستان(با معرفی روش حفیره)

استحصال آب باران یکی از شاخص ترین تکنیک های مدیریت منابع آب برای مقابله با کم آبی خصوصا در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد.در این روش ها بخشی از باران قبل از اینکه تبدیل به سیلاب و یا به زمین نفوذ کند به شیوه های مختلفی مورد بهره برداری قرار می گیرد.در استان خوزستان علی رغم داشتن رودهای متعدد به شیوه سنتی این روش ها متناسب با نیاز مردمان بومی مورد استفاده قرار می گرفته است. در این تحقیق با مصاحبه با افراد محلی همراه با بازدید میدانی از مناطق مختلف و استفاده از تصاویر گوگل ارث این روش ها شناسایی گردید، که می توان به روش آب انبار، گوراب، بند، تراس بندی سنگی ، کشت روی مسیل، استخر ذخیره و حفیره اشاره نمود. روش حفیره در بین این روش ها استفاده بیشتری داشته و در مناطق کم شیب با خاک ریزدانه در جنوب شرق شهر اهواز و منطقه دهنو هندیجان در اطراف خانه های روستایی حفر گردیده است و علاوه بر استفاده از به منظور تامین بخشی از آب شرب دام، کشت درختان نخل و کنار در بستر آنها ، می توان کارکردی به عنوان یک سیستم بادشکن و کنترل کننده فرسایش بادیدر محدوده روستا برای آنها در نظر داشت.

استحصال آب باران، روش ها ی سنتی، حفیره، کنترل فرسایش، استن خوزستان