چکیده :

علف هرز مرغ به نام هاي پنجه مرغي و بنداوش نيز معروف است، از خانواده گندميان (poaceae) گياهي است چندساله و چهار كربنه كه توسط بذر، ريزوم و استولون تكثير مي يابد. علفي با ريزومهاي فلسي كه قسمت هاي هوايي از ريزوم ها خارج مي شود و زمين را مثل چمن مي پوشاند، اين گياه در برابر لگدكوبيها مقاومت زيادي دارد. ارتفاع ساقه هاي مرغ بين 10 تا 30 سانتي متر و طول برگهاي آن به 10 تا 20 سانتي متر مي رسد. برگها به رنگ خاكستري تا سبز مايل به آبي هستند. پنجه مرغي در خاكهاي حاصلخيز با عمق كافي به سرعت رشد مي كند.در هر دو نوع خاك رسي سنگین و ماسه اي سبك رشد كرده و در برابر غرقاب شدن تا حدودي مقاوم است ولي در زمينهايي كه سطح اب در آنها بالا باشد رشد خوبي ندارد. اين گياه به اسيد، قليا و تا حدودي به نمك سازگاري دارد. در زمينهايي كه كود داده ميشود واكنش ان در برابر كود بسيار مساعد است. اين گياه به خشکي مقاوم و به شرايط قليايي متحمل بوده و در طيف وسيعي از خاکها بخوبي رشد مي کند.

کلید واژگان :

روش هاي تكثير، نوع گل آذين، مرغ، علف هرز



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک