استفاده از الگوهای کلیشه ای توسعه شهری در ایران ،تخریب اراضی کشاورزی و باغات اطراف شهر را در پی داشته است. یکی از دلایل اصلی این امر به نقص طرح های جامع و تفصیلی ، ضعف مدیریت شهری در کنترل بازار زمین وتغییر کاربری اراضی کشاورزی به کاربری های دیگر و... برمی گردد. یکی از رویکردهای موجود در زمینه ایجاد تغییر در روند تبدیل کاربری اراضی کشاورزی به دیگر کاربری ها و به تبع آن کاهش و مدیریت روند تخریب اراضی کشاورزی و محافظت از آنها ،رویکرد انتقال حقوق توسعه از یک منطقه به منطقه دیگراست .در واقع TDR به مالکین اجازه میدهد که حق توسعه رااز قطعه مشخصی از ملکشان جدا کرده وبه فروش برسانند وخریداران معمولا دیگر مالکان هستند که می خواهند تراکم زمین هایشان را افزایش دهند. در این پژوهش ضمن تبیین رویکرد مذکور سعی درآزمون این رویکرد درمناطق فرسوده شهری دارد. در این تحقیق تلاش خواهد شد تا امکان کاربست این روش درجهت ارتقای فرایندهای بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری بررسی گردد.محدوده مطالعاتی که دراین تحقییق بررسی خواهد شد منطقه 9 شهرداری تهران می باشد که پژوهش حاضر به دوروش کتابخانه ای )اسنادی(و میدانی )پیمایشی(ومصاحبه با کارشناسان شهرداری می باشد که پس از بررسی های لازم وجمع آوری اطلاعات لازم در این زمینه نشان می دهد منطقه ارسال در منطقه پژوهش شامل مکان مورد نیاز کاربری های پیشنهادی طرح مشارکتی محله به کاربری های خدمات عمومی و شبکه معابر پیشنهادی وپهنه های قدیمی وفرسوده محله می شودکه تقاضای بازار برای سرمایه گذاری در این بخش وجود ندارد وهزینه هنگفت دولتی را طلب میکند.منطقه در یافت در این منطقه شامل بخش هایی از محله می شود که تقاضای بازار برای آن بخش ها وجود دارد. میتوان از ارزش افزوده برای ارتقای بافتهای فرسوده استفاده کرد.
کلید واژگان :حق توسعه ، انتقال حق توسعه ، بهسازی ، نوسازی ،شهرتهران
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک