شهر و شهرنشینی همواره از مظاهر مدنیت بشر بوده و همواره در طول تاریخ، شهر مظهر آمال و آرزو های انسانی به شمار می رفته است. ولی با رشد بیش از حد و خارج از قاعده شهرنشینی در قرن اخیر نگرش منفی و امعان نظر های سوئی نسبت به کارائی شهرنشینی در حل معضلات بشری به وجود آمده است. رشد و توسعه پایاپای بشر که در شهر در طول تاریخ جلوه می نمود، امروزه از خطو سیر معمول خود خارج گشته و شهرنشینی امروز را رو به سوی منجلاب و مشکلاتی نظیر آلودگی هوا در شهرها، تراکم و ترافیک شدید و فقر و جدایی گزینی اکولوژیکی که حاصلی جز ناکامی و بدبختی برای انسان امروزی ساکن شهرها به بار نیاورده است. با این اوصاف همواره بایستی این امر مد نظر مدیران و و متولیان و برنامه ریزان جوامع شهری باشد، که رشد و توسعه و تخصیص بهینه و عادلانه حاصل از چنین رشدی در گستره آحاد جامعه همواره رو به سوی عدالت اجتماعی قدم برداشته تا اینکه با این تدابیر هر چه بیشتر به پایداری محیط شهری چه از لحاظ کالبدی و فیزیکی و چه از لحاظ اجتماعی امیدوار باشیم، زیرا جامعه شهری سالم، محیط شهری سالمی را دستمایه گران خویش قرار داده و روزبروز بر سالم سازی محیط محیط خود تلاش خواهند کرد. به این ترتیب بایستی شعار برابری در سرلوحه کار برنامه ریزان ومتولیان امور شهرها قرار گیرد تا رشدی پایدار و همه گیر را در جوامع شهری شاهد باشیم.
کلید واژگان :شهر نشینی ، رشد پایدار شهری، فقر شهری، توسعه پایدار ،فقر زدایی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک