جامعترین واژه در پیکره اخلاق اسلامی، مؤلفهی ارزشی تقواست که در بندگی خدا، مراقبه نفس و حفظ حریم الهی معنا میشود، از نگرگاه آموزههای دینی، روح دینداری و جوهره او تجلی پیدا میکند و کانونی برای رشد و ترویج » تقوای « ایمان و باور یک مسلمان در رفتار صحیح، ضابطهمند و الهی میشود. در اثر ماندگار نهجالبلاغه از تقوی و شاخصههای تقواپیشگان در ابعاد گوناگون بینشی، رفتاری و اخلاقی سخن به میان آمده است حتی گاه پایبندی به این صفت با ایراد خطبهای مستقل، پرمضمون و نسبتا مفصل همچون خطبهی "همّام" همراه بوده است؛ این امر نشانگر نقش حساس و سرنوشتساز تقوا در عرصههای گوناگون زندگی است. پژوهش حاضر بر آن است تا با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی به آثار فردی و اجتماعی تقوی در زندگی دنیوی انسان برپایهی گفتمان علوی )ع( بپردازد. رهیافتهای حاصل از پژوهش آنکه، آثار فردی تقوا در زندگی دنیوی در شکل تقوا در قلب، چشم، گوش و زبان انسان تجسم مییابد و آثار اجتماعی آن نیز مصادیقی چون رحمت اجتماعی، گشایش مشکلات، بازدارندگی از محرمات، اثربخشی بر صله رحم و عزتبخشی را به همراه دارد. مهم آنکه، نگرشی عمیق نسبت به آثار تقوا در گفتمان علوی و کاربست آن در نهاد زندگی، بسیاری از آسیبهای کنونی جامعه را کمرنگ مینماید و در مقابل الگویی جامع و ضابطهمند را جهت بنیان شاخصه-های انسان سالم و در نهایت جامعه آرمانی و مطلوب به تصویر میکشد.
کلید واژگان :تقوی، زندگی دنیوی، آثار فردی و اجتماعی، نهجالبلاغه.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک