پیش بینی میزان بروز رفتارهای پرخطر بر اساس انگیزه پیشرفت و سرسختی روانشناختی

بروز رفتارهای پرخطر پیامدهای نامطلوبی به خصوص در بین نوجوانان دارد. شناخت عواملی که بتواند در پیشگیری و کاهش رفتارهای مخاطرآمیز مؤثر باشند، ضروری احساس می شود. هدف پژوهش حاضر پیش بینی میزان رفتارهای پرخطر بر اساس انگیزه پیشرفت و سرسختی روانشناختی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دبیرستانی دختر در دبیرستان های منطقه9 آموزش و پرورش شهر تهران بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 100 دانش آموز بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. از آزمون سرسختی روانشناختی لانگ و گولت (2003) ، مقیاس سنجش رفتارهای پرخطر (1989) و آزمون انگیزه پیشرفت هرمنس(1987) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده¬ها از طریق تحلیل رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که سرسختی روانشناختی (0.632r=-) و انگیزه پیشرفت (0.619r=-) با میزان رفتارهای پرخطر ارتباط دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که سرسختی روانشناختی و انگیزه پیشرفت به طور معنادار میزان رفتارهای پرخطر را پیش بینی می کنند. با توجه به اینکه انگیزه پیشرفت و سرسختی روانشناختی با میزان بروز رفتارهای پرخطر رابطه منفی دارد بنابراین تلاش برای پرورش صفت سرسختی روانشناختی و ارائه خدمات مشاوره ای در جهت افزایش انگیزه پیشرفت در دانش آموزان می تواند در کاهش بروز رفتارهای پرخطر مؤثر باشد.

رفتارهای پرخطر، انگیزه پیشرفت، سرسختی روانشناختی