بررسي تأثير هيپنوتراپي بر ارتقاء سلامت بيماران مبتلا به نوروز(Neurosis) مراجعه كننده به روانپزشك و مركز مشاوره منتخب شيراز- تابستان 1384

مقدمه و هدف: نوروز به اختلالات غير پسيكوتيك راجعه يا غير مزمني اطلاق گرديده كه بطور مستقيم ابراز يا تجربه شده و خصوصيت عمده آنها اظطراب مي باشد. اين دسته از اختلالات رواني كه حدود ده درصد جمعيت هر كشور را شامل مي گردند، مشتمل بر گروهي ازنشانه هائي است كه بيمار را ناراحت نموده و خود وي آنها را غير قابل قبول يا غريب (خودناهمخوان)تلقي مي نمايد. در اين حالت واقعيت سنجي تا حدود زيادي سالم باقي مانده اما مبتلايان نشانه هائي نظير اضطراب ، ترس ، افسردگي ، دردهاي مبهم و آشكار و ساير علائم جسمي را از خود نشان مي دهند . يكي از شيوه هاي درماني براي بهبود و ارتقاء سلامت اين بيماران ، هيپنوتراپي يا خلسه درماني بوده كه بنابر تعريف پير ژانه ، نوعي درمان است كه در آن درمانگر با مجزا كردن و در اختيار گرفتن جنبه هاي پذيرنده ذهن و بي تأثير كردن ساير جنبه ها ، فرد را تحت القائات مثبت و درماني قرار مي دهد . با عنايت به موارد پيشگفت ، اين مطالعه با هدف بررسي تأثير هيپنوتراپي بر ارتقاء سلامت بيماران مبتلا به نوروز(Neurosis) به انجام رسيده است . روش : در اين پژوهش نيمه تجربي ، تعداد 30 نفر از مبتلايان به نوروز كه در تابستان 1384 به روانپزشك و مركز مشاوره منتخب مراجعه نموده و معيارهاي لازم جهت شركت در پژوهش را دارا بوده انتخاب و بطور تصادفي در دو گرده مورد و شاهد تقسيم گرديدند . ابزار گردآوري داده ها در اين پژوهش ، علاوه بر پرسشنامه مشخصات دموگرافيك ، پرسشنامه كيفيت زندگي SF-36 بوده كه يك ابزار عمومي براي بررسي وضعيت سلامتي و تأثير درمانها محسوب گرديده ، در ابتدا بعنوان پيش آزمون و پس از انجام هيپنوتراپي در گروه مورد ، بعنوان پس آزمون توسط تمامي واحدهاي پژوهشي گروه مورد وشاهد تكميل و اطلاعات حاصله ، با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي مشتمل بر آزمونهاي ناپارامتريك نظير آزمون من ويتني يو و آزمون ويلكاكسون توسط نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . يافته ها : در اين پژوهش ، ميانگين امتياز كيفيت زندگي قبل از انجام مداخله در افراد گروه مورد (67/1092) و گروه شاهد (67/1288) بوده وآزمون من ويتني يو نشان داد كه قبل از انجام مداخله، بين نمرات افراد دو گروه ، اختلاف معني دار آماري وجود نداشته و دو گروه از اين نظر همسان مي باشند (271/ = P) . ميانگين امتياز كيفيت زندگي پس از انجام هيپنوتراپي ، در گروه مورد (2633) و گروه شاهد (2033) بوده كه آزمون من ويتني يونشان داد كه بين نمرات گروه مورد و شاهد پس از انجام هيپنوتراپي ، تفاوت معني دار آماري وجود دارد (003/=P). همچنين نتايج آزمون ويلكاكسون ، حاكي از آن است كه در گروه مورد ، نمرات كيفيت زندگي واحدهاي پژوهشي بعد از انجام هيپنوتراپي بطور معني داري بالاتر از نمرات آنان قبل از انجام مداخله بوده است (001/=P) . بحث و نتيجه گيري : از آنجا كه با توجه به نتايج پيشگفت ، هيپنوتراپي موجب ارتقاء سلامت مبتلايان به نوروز گرديده ،لذا پژوهشگران بر لزوم انجام هيپنوتراپي بعنوان يك درمان مكمل در اين بيماران تأكيد نموده و در اين راستا ، آموزش هيپنوتراپي به تيم روانپزشكي مشتمل بر روانپزشك ، روان پرستار و روان شناس را پيشنهاد مي نمايند .

هیپنوتراپی، اختلالات نوروتیک، سلامت