چکیده :

کاربرد شناسی به کارکرد زبان در بافت مربوط بوده و هر جمله ی ثابت در بافت های متغیّر می تواند کارکردهای متفاوتی داشته باشد. از این رو، معنا همان کاربرد است و مستقل از بافت وجود ندارد، اما نوع جمله ها از عوامل تعیین کننده در استنباط معانی هستند. جمله ی پرسشی در زبان فارسی دارای دو گونه ی ایجابی و غیر ایجابی است. هدف از گزاره های پرسشی غیر ایجابی یا بلاغی انتقال پیام به طرز غیر مستقیم و مؤثرتر است. قیصر امین پور در دفترهای پنج گانه ی شعری از گزاره های پرسشی به صورت گسترده و گوناگون استفاده می کند. پرسش های هر یک از دفترها محصول شرایط اجتماعی و افق های فکری- عاطفی شاعر بوده و هرچه از دوره ی اوّل به دوره ی سوم نزدیک تر می شوند، از نظر کیفی و ژرف اندیشی، خردمندانه تر و واقع گرایانه تر می شوند. از این رو، با بررسی انگیزه های گزاره های پرسشی بر اساس فرایند زمانی می توان به بازشناسی دگردیسی فکری- عاطفی شاعر دست یافت. عمده ترین این انگیزه ها عبارتند از:1)حیرت 2)تردید 3)انتقاد 4)امیدواری 5)نومیدی. حیرت در اشعار قیصر از یقین در آرمان های انقلاب و جنگ به حیرت در خودشناسی و دست یابی به مقصود منجر می گردد و تردید امین پور اساساً مربوط به دوره ی سوم و رهاورد حیرت هایش می باشد و ابعاد اعتقادی، عمل گرایانه و واقع گرایانه را در بر می گیرد. مهم ترین دگردیس های فکری- عاطفی شاعر عبارتند از: 1) از یقین به تردید 2) از آرمانشهر به شهر و زندگی واقعی مردم 3) از فردگرایی به جمع گرایی 4) از نگرش به بینش یا از مشاهده به اندیشه 5)از پیروزی در جنگ به پیروزی بر جنگ 6) از نومیدی به امیدواری.

کلید واژگان :

گزاره‌هاي پرسشي، کاربردشناسي، قيصر امين‌پور، حيرت، ترديد، انتقاد.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک