ارزیابی و تحلیل ایمنی پارک‌های شهری مورد شناسی: شهر جهرم

امروزه با توجه به روند رو به تزايد شهرنشيني و رشد تصاعدي ريسك پذيري شهر و شهروندان در ارتباط با سوانح و مخاطرات، ضرورت اهتمام به مسأله ي ايمني به عنوان يكي از مؤلفه هاي مهم و تعيين كننده ي يك شهر خوب بيش از پيش احساس مي شود و اين چالش نظريه¬پردازان را به سوي يافتن تعريفي از شهر سالم، ايمن و پايدار سوق داده است. در همین راستا، مقاله حاضر به ارزیابی و تحلیل ایمنی پارک¬های شهری در جهرم پرداخته است. این پژوهش، بر مبنای هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهيت و روش، توصيفی- تحليلی است. جامعه آماری این تحقیق، شهر جهرم با جمعیت 114000 نفر مي باشد که با بهره گیری از روش کوکران، حجم نمونه برابر با 180 نفر انتخاب و داده های حاصل از آن با استفاده از آزمون های تحلیل عاملی، تی و کای اسکوئر با نرم افزار آماری Spss تحلیل شدند. نتایج تحلیلی حاکی است که میانگین کل ایمنی در پارک¬های مورد مطالعه 57/2 درصد می-باشد. بالاترین میانگین ایمنی مربوط به پارک چمران (13/3 درصد) و پس از آن پارک های باغ ملی (6/2 درصد)، دره نمی (53/2 درصد)، ریحانه (46/2 درصد)، جنگلی (4/2 درصد) و گلستان (26/2 درصد) در رده های بعدی قرار دارند. در عین حال، 54 شاخص اولیه ایمنی مورد بررسی در این پژوهش، به 6 عامل؛ طراحی خوانا، ایمنی بهداشتی، دسترسی فیزیکی، روشنایی، احساس ایمنی و ایمنی فیزیکی ترکیب و نتایج تحلیل عاملی حاصل بیانگر آن است که به ترتیب اولین عامل به تنهایی 96/30 درصد از واریانس را توضیح می دهد و عامل دوم 12/17 درصد، عامل سوم 08/16 درصد، عامل چهارم 73/15 درصد، عامل پنجم 52/2 درصد و عامل ششم 71/2 درصد واریانس را محاسبه می كنند.

ایمنی، پارک¬های شهری، تحلیل عاملی، شهر جهرم.