برنامه ریزی استراتژیک توسعه گردشگری با تأکید بر توسعه پایدار در ناحیه خرم آباد

گردشگری منشور کثیرالوجهی است که هر وجه آن جنبه هایی از زندگی و نیازهای جامعه انسانی را متاثر و مرتفع می سازد و بنا به ماهیت خود این صنعت نه تنها دارای کارکرد های متعددی است بلکه داری اشکال متنوعی نیز می باشد. این صنعت به رغم جاذبه های بسیار زیاد آن در ایران سهم اندکی از درآمدهای جهانی گردشگری را به خود اختصاص داده است. امروزه گردشگری یکی از صنایع در حال رشد جهان بوده و عموم کشورها در تمام مراحل توسعه به طور فزاینده¬ای به آن وابسته اند. افزون بر این بسیاری از برنامه¬ریزان و سیاستمداران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار یاد می¬کنند. اين در حالي است كه ايران عليرغم آنكه به دليل برخورداري از منابع سرشار محيطي و بهره¬گيري از پشتوانه غني تاريخي– فرهنگي چند هزار ساله از قابليت ويژه¬اي در توسعه صنعت گردشگري برخوردار است، ليكن تا كنون نتوانسته سهم شايسته¬اي از اين گردش سرمايه را بدست آورد؛ گرچه انتظار مي¬رود در برنامه پنجم و پس از آن تا تحقق چشم انداز 1404 بيش از گذشته شاهد تحولي سازنده در اين زمينه باشيم. این مقاله با رویکردی توصیفی- تحلیلی و با مطالعات میدانی و کتابخانه¬ای هدفش تعیین نحوه بکارگیری فرایند برنامه¬ریزی استراتژیک در برنامه¬ریزی گردشگری منطقه¬ای در ایران (ناحیه خرم¬آباد) می¬باشد. تجزیه و تحلیل¬های حاصل از مدل فوق در اين پژوهش نشان می¬دهد که در برنامه‌ريزي توسعه پایدار گردشگري ناحیه خرم¬آباد، در اولويت اول استراتژي‌هاي محافظه کارانه و در اولويت دوم برنامه‌ريزي استراتژي‌هاي تهاجمي قرار مي‌گيرند. بدين منظور، نخست استراتژي‌هاي اوليه WO و سپس استراتژي‌هاي SO در ماتريس SWOT در اولويت قرار گرفتند. در استراتژي‌هاي تهاجمي، استراتژي 2SO با امتياز 55/6 در اولويت اول قرار مي‌گيرد و در راهبردهاي محافظه‌کارانه، راهبرد 1WO با امتياز 59/5 نمايانگر بهترين راهبرد در گردشگري پایدار ناحیه خرم¬آباد شناخته مي‌شود.

گردشگري، توسعه پايدار، برنامه ریزی استراتژیک، مدل SWOT، خرم آباد.