چکیده :

گرگ (Canis lupus) در گستره وسيعي از كشور به استثناي نواحي بياباني پراكنش دارد. مطالعات اخير نشان داد كه سگ‌ها (Canis lupus familiaris) حاصل اهلي‌سازي گله‌هاي كوچك گرگ در جنوب غربي و جنوب شرقي آسيا هستند، در نتيجه تشابه ژنتيكي اين دو گونه بسيار زياد است. با توجه به اينكه نشانگر ناحيه كنترل ژنوم ميتوكندري كه به دليل نرخ جهش ‌پذيري بالا قادر است اختلافات درون گروهي را بخوبي نشان دهد، پارامتر‌هاي نوكليوتيدي توالي ناحيه كنترل ژنوم ميتوكندري در دو گونه گرگ و سگ بررسي شد. بر اساس نتايج بدست آمده، در ميزان فراواني بازهاي آدنين، سيتوزين، تمينين و گوانين در ناحيه كنترل ژنوم ميتوكندري دو گونه گرگ و سگ اختلاف قابل توجهي مشاهده نشد. الگوهاي جانشيني نوكليوتيدي نيز ميزان بالايي از نرخ تغيير و تبديل در ناحيه كنترل ژنوم ميتوكندري، در اين دو گونه نشان دادند. نتايج حاصل اين پژوهش همچنين نشان داد كه گرگ‌هاي ايران در حال حاضر از لحاظ ژنتيكي از وضعيت مناسبي برخوردار هستند ولي با توجه به روند تخريب زيستگاه‌ها در سطح كشور ممكن است در آينده در معرض خطر نابودي قرار گيرند.

کلید واژگان :

گرگ، سگ، اهلي سازي، ايران



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک