زمینه و هدف: روند رو به رشد بیماری مزمن کلیوی در جهان، بیانگر افزایش مشکلاتی است که به بیمار و خانواده او تحمیل می شود و در نهایت کیفیت زندگی او را کاهش می دهد؛ به طوری که بیماران دیالیزی علاوه بر درخواست درمان- های مناسب، به دنبال افزایشکیفیت زندگی خود هستند. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی بیماران دیالیز صفاقی و همودیالیز انجام شد. روش بررسی: این مطالعه تحلیلی- مقطعی بر روی 136 بیمار دیالیزی(130 بیمار همودیالیزی و 36 بیمار دیالیز صفاقی) دربخش های همودیالیز و دیالیز صفاقی و نفرولوژی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1385انجام شد. کیفیت زندگی به کمک پرسشنامه استاندارد SF-36 که در دو بخش شامل اطلاعات دموگرافیک و 36 سؤال مربوط به کیفیت زندگی) تنظیم شده بود، بررسی گردید. داده های جمع آوری شده با آمار توصیفی و تی تست مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: اکثر نمونه ها زن بودند(97) نفرو اکثر بیماران همودیالیزی8/43درصد در محدوده سنی45-26 سال و هم چنین بیشتر بیماران دیالیز صفاقی50 درصد در محدوده سنی 25- 15سال قرار داشتند. میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران همودیالیز در حیطه فعالیت جسمی، محدودیت ایفای نقش و سلامت روحی و روانی بالاتر از بیماران دیالیز صفاقی بود(05/0 p< ). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه ی حاضر،کیفیت کلی زندگی بیماران همودیالیز بهتر از بیماران دیالیز صفاقی بوده است. بنابراین شناسایی سطح کیفیت زندگی بیماران با نارسایی مزمن کلیه و مطالعه در مورد روش های ارتقاء کیفیت زندگی آن ها ضروری به نظر می رسد و امید است تا گام های عملی در جهت ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران برداشته شود.
کلید واژگان :بیماری مزمن کلیه، همودیالیز، دیالیز صفاقی، کیفیت زندگی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک