چکیده :

سابقه و هدف: بهمنظور بررسی تأثیر پرایمینگ بذر بر تعدیل اثر شوری بر جوانه زنی و رشد اولیه خیار در شرایط کشت گلدانی، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل دو عاملی در قالب کرتهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه جهاد کشاورزی شهرستان زاهدان در سال 1931 انجام شد. 4 و 6 و پرایمینگ بذر به عنوان فاکتور دوم در چهار سطح ،2 Ec مواد و روشها: فاکتور اصلی شوری در سه سطح شامل شامل شاهد )عدم پرایمینگ(، پرایمینگ با نیترات پتاسیم، کلرید پتاسیم و کلرید سدیم بود. یافتهها: نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد شوری بر تمام صفتهای مورد مطالعه تأثیر معنیداری داشت. بیشترین درصد 88 گرم / 39 درصد در شوری با سطح پایین بدست آمد. بیشترین بیوماس گیاهی را هم همین تیمار با میانگین 26 / جوانه زنی با 85 دارا بود. بحث: پرایمینگ بذر به غیر از تعداد برگ، قطر ساقه و زمان لازم برای سبز شدن بر بقیه صفتهای مورد مطالعه تأثیر معنیداری 49 گرم دارای / 55 در تیمار نیترات پتاسیم حاصل شد. این تیمار همچنین با میانگین 32 / داشت. بیشترین درصد جوانه زنی با 11 بیشترین وزن خشک گیاهی بود. اثر متقابل شوری در پرایمینگ بر روی صفتها تأثیر معنیداری نداشت. نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده کشت خیار در مناطقی که آب آبیاری آن شور است توصیه نمیشود

کلید واژگان :

پرایمینگ، تنش شوری، جوانه زنی، خیار



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک