طنزنویسان معمولاً از زبان ادبی که با ظرافت ها و نوآوری های زبانی درآمیخته می شود، سود می جویند، از این رو طنز هرچه هنجارشکن تر و از عنصرآشنایی زدایی بهره ورتر باشد، قدرت جذب مخاطبانش افزایش می یابد.یکی از انواع طنز ومطایبه«کاریکلماتور»است.کاریکلماتور گونه ای از نثر کوتاه وطنز ومطایبه آمیز است که با نگرشی متفاوت به دنیا وپدیده های پیرامون آن توجه می کند ودر نزد برخی به کاریکاتوری که با کلمات بیان می شود، تعریف شده است. در این میان، به نظر می رسد ویژگی هایی چون کوتاهی جملات وایجاز، سادگی بیان، چینش خاص واژگان ، استفاده از زبان محاوره ،بیان اغراق آمیز ، بازی های زبانی- بیانی وانواع شیوه های هنجارگریزی زبان و شگردهایی چون آشنایی زدایی، غافلگیری ، عکس ،اجتماع نقیضین و نقیضه تضمین ،به همراه ظرافت های بیانی که در آنها نهفته است، با استفاده از شیوه های مرسوم بلاغت سنتی در شکل گیری زبان طنزومطایبه ی کاریکلماتورها مؤثرافتاده اند ؛ شیوه هایی که حاصل جستجو در ظرفیت های بالقوه، بی انتها وپنهان زبان است واز جذابیت و تأثیرگذاری خاصی بر مخاطبان برخوردار است.بررسی زبان طنز کاریکلماتور در این پژوهش با روشی توصیفی-تحلیلی صورت گرفته وضمن این که باعث آشنایی با برخی از ویژگی های این شکل ادبی می گردد، موجب درک بهتر آثاری از این دست نیز خواهد بود. این ویژگی ها با اندک تفاوت در زبان سایر کاریکلماتور نویس ها نیز دیده می شوند ، اما آنچه زبان طنز شاپور را علاوه بر پیشگام بودن در این شیوه ها از دیگر کاریکلماتورنویس ها ممتاز می سازد، تأثیری است که بر روی نویسندگان پس از خودگذاشته است. روش تحقیق دراین پژوهش بر اساس شیوه های سندکاوی توصیفی-تحلیلی است.
کلید واژگان :طنز و مطایبه، ویژگی های زبان طنز، کاریکلماتور
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک