عملکردهای شهری، از مهمترین و تأثیرگذارترین محورهای توسعة پایدار شهری است. هدف این پژوهش ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهری با رویکرد توسعة پایدار در شهر پیرانشهر است. روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی است. بدین منظور سه شاخص ظرفیت، سازگاری و عدالت اجتماعی در راستای توسعة پایدار به‌کار گرفته شده است. در مرحلة اول ارزیابی کمی کاربریهای موجود و تحلیل شاخص ظرفیت، در مرحلۀ دوم، ارزیابی کیفی کاربریها از لحاظ سازگاری با به‌کارگیری ماتریس سازگاری و تحلیل شاخص عدالت اجتماعی با مدل نزدیکترین همسایه و مدل SWOT انجام گرفت. نتایج تحلیل کمی و کیفی، نشان میدهد اغلب کاربریها با کمبود مواجهند. این کمبود معادل 5/175 هکتار است. همچنین، بیشترین میزان ناسازگاری در کاربری کارگاهی و بعد از آن، اداری، مسکونی و آموزشی است. این وضعیت بیان‌کنندة بی‌تعادلی و ناهماهنگی بین کاربریهاست که از عدم دقت نظر کافی برنامه‌ریزان شهری ناشی میشود.
کلید واژگان :ارزیابی کمی و کیفی؛ توسعة پایدار؛ پیرانشهر؛ کاربری اراضی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک