تجزیه و تحلیل ساختار تولید در بخشهای عمده اقتصادی استان خراسان رضوی طی دوره 89-1383

رشد و توسعه مناطق مختلف از مسایل اساسی تئوریهای اقتصاد منطقه اي محسوب می شود.تجزیه و تحلیل روند تولید و ساختار آن در سطوح مختلف کشور مستلزم شناخت دقیق استعدادها و توازن بالقوه بخش ها و تركيب ان در مناطق می باشد تا بتوان سیاستگذاری و برنامه ریزی متعادلی را در هر یک از بخش ها و مناطق کشور محقق ساخت. درهمین راستا در این مقاله با استفاده از روش انتقال-سهم و شاخص ضریب مکانی ضمن بررسی عملکرد اقتصادی استان خراسان رضوي به تشخیص بخشهای مزیت دار و پایه ای استان مورد نظر،طی دوره زمانی 1389-1383 پرداخته شد.نتایج حاکی از آنست که اکثر بخشها دارای اثر سهم منطقه ای مثبت در استان خراسان رضوي می باشندو بیان کننده مزیت نسبی بخش ها در این استان می باشد. در استان خراسان رضوي بخش هاي هتل و رستوران ؛ حمل و نقل ، انبارداري و ارتباطات ؛ مستغلات ، كرايه و خدمات كسب و كار ؛ اداره امور عمومي و خدمات شهري ؛ بهداشت و مددكاري اجتماعي ؛ ساير خدمات عمومي ، اجتماعي ، شخصي و خانگي داراي ساختار صنعتي و منطقه اي مثبت مي باشند و بدليل آنكه اثر انتقال كل آنها بيشتر از اثر ملي مربوطه مي باشد، از تاثير گذار ترين امكانات و فرصتها جهت خلق ارزش افزوده برخوردار مي باشند وبه عنوان محركهاي رشد اقتصادي منطقه محسوب مي شوند. در سال 1389 به جز بخش هاي ماهيگيري ؛ معدن ؛ صنعت ؛ واسطه گري هاي مالي ؛ ما بقي بخش ها از بين فعاليت هاي پانزده گانه در استان خراسان رضوي جزء فعاليت هاي پايه (صادراتي) انها محسوب مي شوند.

مزیت نسبی ،رشد اقتصادی ، انتقال سهم،ضریب مکانی، توليد ناخالص داخلي، استان خراسان رضوي