ارزیابی برخی پارامترهای عملکرد و صفات مورفولوژیکی دو ژنوتيپ برنج تحت منبع و روش کاربرد کود پتاسیم

اين آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي واقع در شهرستان ساری در سال 1390 اجرا شد. دو ژنوتيپ کم محصول طارم ديلماني و پر محصول فجر به عنوان عامل اصلي و دو منبع كودي کلرور و سولفات پتاسيم به عنوان عامل فرعي و سه روش مصرف پتاسيم به صورت پايه و 30 روز بعد از نشاءكاري به عنوان عامل فرعي فرعي بودند. نتايج نشان داد ارتفاع گیاه، طول ساقه، طول برگ پرچم و حرکت خمش رقم طارم بیشتر از رقم فجر بود، ولی طول خوشه، عملکرد دانه و عملکرد کاه رقم فجر بیشتر بود. با مصرف کلرور پتاسیم عملکرد دانه افزایش داشت، ولی طول برگ پرچم، تعداد پنجه و پنجه بارور کاهش یافتند. بالاترین عملکرد دانه در سطوح دوم و سوم تقسیط و کمترین میزان آن در سطح اول تقسیط تولید شد. بیشترین حرکت خمش تحت اثر متقابل منبع کلرور و سطح دوم تقسیط و کمترین میزان آن تحت اثر متقابل منبع سولفات و سطح دوم تقسیط حاصل شد. بنابراين مصرف کلرور پتاسیم مطابق با سطوح دوم و سوم تقسیط به علت افزايش عملكرد و کاهش صفات وابسته به ورس و حرکت خمش به عنوان تیمار مناسب بودند.

برنج، حرکت خمش، عملكرد، پتاسیم، ژنوتیپ.