چکیده :

کاهش بیکاری و رسیدن به یک سطح قابل قبول نرخ بیکاری یکی از اهدافی است که دولتها برای دستیابی به آن تلاش زیادی می کنند. چنانچه سیاستمداران در برقراری نرخ واقعی بیکاری در سطحی برابر با نرخ بیکاری همراه با تورم غیرشتابان موفق باشند، سطح تولید اقتصاد در حداکثر مقدار خود خواهد بود، بدون آنکه فشارهای تورمی ایجاد شود. در این مقاله نرخ بیکاری طبیعی و نرخ بیکاری متناسب با تورم غیر شتابنده برای اقتصاد ایران طی سالهای 1392-1365از دو روش فیلتر هدریک-پرسکات و الگوی فضای حالت و فیلتر کالمن تخمین زده شده است و نتایج حاصل از دو روش ذکر شده با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که در رابطه با تخمین نرخ بیکاری طبیعی و نایرو، فیلتر هدریک-پرسکات نسبت به الگوی فضای حالت و فیلتر کالمن سازگاری بیشتری با اقتصاد ایران دارد. همچنین نتایج مربوط به مقایسه نرخ بیکاری طبیعی و نایرو نشان دهنده این بوده است که الگوی فضای حالت و فیلتر کالمن تطابق بیشتری با تئوریها دارد، و در مجموع، فیلتر هدریک-پرسکات به الگوی فضای حالت و فیلتر کالمن ترجیح داده شده است و با مقایسه نتایج تخمین زده شده در این مطالعه، مشخص شد که فیلتر هدریک-پرسکات سازگاری بیشتری با اقتصاد ایران دارد. اگر نرخ رشد پولی از طرف بانک مرکزی به نحوی تعیین شود که نرخ بیکاری حقیقی در اقتصاد مساوی با نایرو قرار گیرد، در این صورت نرخ تورم پایداری در کشور برقرار می شود. اگر به جای آنکه نرخ پایداری برای تورم برقرار شود، بانک مرکزی بخواهد نرخ تورم را به سمت صفر درصد کاهش دهد در این صورت باید نرخ بیکاری حقیقی در اقتصاد بالاتر از نایرو قرار گیرد

کلید واژگان :

بیکاری، نایرو، فیلتر هدریک-پرسکات، فیلتر کالمن، نرخ بیکاری طبیعی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک