چکیده :

رويكرد متعارف در توسعه كشور همواره مبتني بر تامين زيرساخت‌ها و انجام عمليات عمراني مربوطه بوده است. با اين حال، توسعه پايدار به عوامل متعددي همچون مسائل اقتصادي، زيست‌محيطي و اجتماعي وابسته است كه نيازمند مطالعاتي جامع در اين خصوص و در رابطه با گزينه‌هاي موجود مي‌باشد. بنابراين گاهي با اين رويكرد فعاليت‌هايي نظير سدسازي، احداث كارخانجات صنعتي، توسعه شهري و تمركزگرايي با عدم استقبال مواجه مي‌شوند. مديريت منابع آب نيز بايد رويكردي پايدار در زمينه راهكارهاي پيش رو داشته باشد. از اين ديدگاه، نه تنها تامين كمي آب، بلكه فراهم نمودن كيفيتي پايدار و مطلوب در شرايط مختلف و حتي بحراني حائز اهميت است. اين درحالي است كه بايد راهكار ارائه شده مقرون به صرفه بوده و مطابق با قابليت‌هاي بومي و هم‌سو با نظرات جامعه باشد. در اين راستا، همواره گياه‌پالايي بعنوان روشي دوستدار محيط زيست، بومي و اقتصادي در كنترل كيفي آب و پساب نمود مي‌يابد. در اين مقاله، گياه وتيور بعنوان روشي پايدار و كارآمد و البته با تمركز بر پاسخگويي به چالش‌هاي موجود در مديريت منابع آب معرفي مي‌گردد. مطابق بررسي‌هاي انجام شده، گياه وتيور با توجه به خواص مورفولوژيكي ويژه خود قادر است اولاً بعنوان واحد پالاينده آب و پساب مورد استفاده قرار گيرد. بطور مثال مي‌تواند به دو صورت كاشته شده در خاك يا هيدروپونيك بعنوان واحد تصفيه تكميلي تصفيه‌خانه‌هاي فاضلاب شهري و صنعتي (منابع آلاينده نقطه‌اي) استفاده شده و يا در كنترل انتشار آلودگي از منابع آلاينده غيرنقطه‌اي مانند زهاب‌هاي كشاورزي و معادن تاثير قابل ملاحظه‌اي داشته باشد. ثانياً چينش مناسب اين گياه مي‌تواند از فرسايش خاك بالادست و بروز سيلاب مخرب، كاهش كيفيت ناشي از آن و كاهش طول عمر مخازن پائين‌دست جلوگيري نمايد. ثالثاً اين روش كاملاً اقتصادي و بدون اثرات ثانويه زيست‌محيطي بوده و مي‌تواند هزينه‌هاي نگهداري از سازه‌هاي آبي و زيرساخت‌ها را كاهش داده و با ايجاد فضايي سبز به اشتغال و توليد نيز كمك نمايد. بنابراين استفاده از گياه وتيور از جنبه‌هاي مختلف در مديريت منابع آبي همگام با مفاهيم توسعه پايدار مي‌باشد.

کلید واژگان :

توسعه پايدار، منابع آب سطحي، گياه‌پالايي، علف وتيور



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک