فرموله کردن خط مشی نهاد سازی در حوزه تنظیم گری قوانین سازمان‏های بیمه ‏گر اجتماعی

یکی از مهم‏ترین دغدغه‏های همیشگی سازمان‏ها و صندوق‏های بازنشستگی پایداری مالی طرح‏های بازنشستگی است و اقدامات اصلاحی نظام بازنشستگی عمدتاً یافتن خط‏مشی‏های مناسب برای رفع این دغدغه‏ است. موضوع شایان توجه در کنار انتخاب خط‏مشی مناسب، فرموله کردن صحیح و روشمند خط‏مشی (به معنای احصای بدیل‏های برخورد با مسئله) است و عدم توفیق در موضوع اخیر، موجب عدم بهره‏وری خط‏مشی انتخابی خواهد بود. اهداف این پژوهش شامل بازشناسی راه‏حل بازآفرینی نهادی برای مقابله و پوشش بخشی از این مخاطرات بحران‏زا مبتنی بر تئوری نهادگرایی، در قالب خط‏مشی تنظیم‏گری قوانین و مقررات بیمه‏ای و همچنین فرموله کردن روشمند این سیاست است. این پژوهش از نوع کیفی با رویکرد استقرائی و روش اجرای آن مرور دانش علمی و تخصصی حوزه بیمه‏های اجتماعی و دانش نویسنده است. یافته‏های پژوهش حاکی از آن است که فرمولاسیون خط‏مشی شامل: 1. مسئله‌ی خط‏مشی: بروز چالش‏ها و مخاطرات به‌ویژه در حوزه پایداری مالی نظام بازنشستگی ایران در چند دهه اخیر ناشی از تکانه‏های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، جمعیتی و قانونی؛ 2. راه‏حل‏های برخورد با مسئله ازجمله ایجاد نهاد تنظیم‏گر (رگولاتور)؛ 3. فهم مبانی نظری راه‏حل؛ 4. ارکان خط‌مشی شامل تضمین فراگیری، جامعیت، کفایت و پایداری مالی طرح و همچنین تضمین رفتار برابر، تقویت همبستگی، مشارکت و بهبود فضای گفتگوی اجتماعی، اداره کارا و اثربخش طرح و انتظار نظارت اثربخش دولت؛ 5. عوامل مؤثر بر ارکان خط‏مشی؛ 6. حوزه‏های خط‏مشی شامل محورهای 8 گانه نظارت؛ 7. تعیین اهداف هریک از حوزه‏های خط‏مشی؛ 8. تعیین سنجه‏های موفقیت هر حوزه خط‏مشی است. این پژوهش نمایی جدید از حکمرانی خوب ارائه می‏نماید.

بازآفرینی نهادی، نهاد تنظیم‏گر، بازنشستگی، حکمرانی، رگولاتوری، بیمه‏های اجتماعی