جناب آقای پروفسور عیسی ابراهیم زاده
با سلام
احتراماً ضمن عرض ادب و احترام و نیز تشکر به جهت همکاری صمیمانتان با شبکه پژوهشگران ایرانی، با توجه به سابقه درخشان حضرتعالی و اخذ نشان پژوهشگر فرابرجسته، این شبکه در نظر دارد گزارشی از زندگینامه شخصی و علمی تان را در شبکه پژوهشگران ایرانی قرار دهد، لذا خواهشمند است با پاسخ به سوالات زیر ما را در این راه یاری نمایید.
۱- لطفاًمختصري درمورد بيوگرافي و سوابق علمي و پژوهشي خودتان بفرماييد.
اینجانب عیسی ابراهیمزاده در سال 1344 در یکی از روستاهای بخش پشت آب شهرستان زابل متولد و تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را در همان بخش به پایان رسانده و جهت ادامه تحصیل به هنرستان فنی شهر زابل مراجعه و در سال 1362 موفق به اخذ دیپلم اتومکانیک گردیدم؛ سپس برای ادامه تحصیل در رشته کاردانی حرفه و فن عازم یزد شده و در سال 1365 موفق به اخذ فوق دیپلم حرفه و فن از مرکز تربیت معلم شهید پاکنژاد یزد گردیدم و جهت تدریس در مراکز آموزشی شهرستان زابل به این شهرستان بازگشتم. در عین حال در سال 1366 با شرکت در کنکور سراسری و با تغییر رشته در زیرگروه علوم انسانی، موفق به قبولی در رشته کارشناسی جغرافیا در دانشسرایعالی زاهدان شده و در سال 1369 ضمن اخذ لیسانس، در همان سال با قبولی در آزمون کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی روستایی- عشایری، دردانشگاه مشهد وارد دوره فوق لیسانس گردیدم و در سال 1372 با کسب رتبه برتر در این رشته فارغالتحصیل و از همان سال به عنوان عضو هیأت علمی در گروه جغرافیای دانشگاه سیستان و بلوچستان مشغول به تدریس شدم. ایجانب علاوه بر تدریس، سعی نمودم تا در انجام فعالیت های پژوهشی و تحقیقاتی نیز فعال بوده و با انجام طرح های پژوهشی و تدوین مقالات علمی متعدد، گام های مؤثری در این زمینه نیز بردارم. در عین حال در سال 1375 با قبولی در آزمون دکتری دانشگاه اصفهان با کسب رتبه اول در رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، همزمان با تدریس، شروع به ادامه تحصیل نمود و در سال 1379 ضمن برگزیده شدن به عنوان دانشجوی نمونه دکتری کشوری و کسب لوح از ریاست جمهور وقت، در رشته جغرافیا و برنامهریزی شهری- منطقهای در مقطع دکتری فارغالتحصیل و در دانشگاه سیستان و بلوچستان کماکان به تدریس و تحقیق اشتغال داشته باشم. از آن زمان تا کنون و طی این مدت موفق به تألیف و چاپ بیش از 225 مقاله در مجلات معتبر علمی و پژوهشی داخلی و ISI و دیگر نمایه های معتبر خارجی و انجام مطالعات بیش از 79 طرح پژوهشی به عنوان مجری گردیده ام؛ همچنین موفق به شرکت در بیش از 52 کنفرانس ملی و بینالمللی با ارائه مقاله گردیده و در این بین بیش از 11 کتاب علمی - تخصصی و درسی دانشگاهی(که یکی از آنها بعنوان کتاب فصل جمهوری اسلامی در سال 1389 برگزیده و سه مورد نیز از طریق انتشارات سمت چاپ و بعنوان رفرنس کتاب درسی در مقاطع کارشناسی تا دکتری می باشد)، نیز به چاپ رسانده ام. در عین حال با انجام فعالیت های مستمر طی سالهای متوالی به عنوان استاد نمونه در دانشگاه سیستان و بلوچستان و دانشکدههای ادبیات و علوم انسانی و دانشکده جغرافیا و برنامهریزی محیطی این دانشگاه نیز انتخاب شدهام. اینجانب چندسالی هم بعنوان رئیس منطقه 14 دانشگاه آزاد اسلامی کشور و همزمان رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان نیز بوده ام و هم اینک رئیس پژوهکده علوم زمین و جغرافیا وابسته به دانشگاه سیستان و بلوچستان بوده و با رتبه استادتمام جغرافیا و برنامه ریزی شهری- منطقه ای، تدریس دروس کارشناسی ارشد و دکتری دانشجویان این رشته و رشته های مجاور آن را نیز در دانشگاه سیستان و بلوچستان بر عهده داشته و در عین حال استاد راهنما، مشاور و داور رساله های دکتری و ارشد در این دانشگاه و همچنین در همکاری با سایر دانشگاه های کشور از جمله دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه اصفهان، دانشگاه تهران، دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه تهران و غیره را نیز بر عهده دارم. علاوه بر آن همزمان وظیفه مدیر مسئولی و سردبیری مجلات" جغرافیا و توسعه" و "جغرافیا و آمایش شهری – منطقه ای" که بر اساس ارزیابیISC جزو مجلات برتر جغرافیایی ایران می باشند، را نیز عهدار می باشم و در چندین مجله معتبر علمی نیز عضو هیات تحریریه بوده و در داوری مقالات این مجلات نیز همکاری دارم.
۲- اساتید به نام خود را نام ببرید و بگویید کدامیک بیشترین تاثیر را در موفقیتهای علمی شما داشته است؟
اینجانب از دوره کارشناسی تا کارشناسی ارشد و دکتری از اساتید متعددی بهره جسته ام که اغلب آنها بر مشی علمی و در عین حال حیات اجتماعی اینجانب تاثیرگذار بوده اند. از آن جمله آقایان دکتر مصطفی مومنی، دکتر حسین شکویی، دکتر سیروس شفقی، دکتر حسنعلی غیور، دکتر سیدحسن حسینی ابری، دکتر احمد مجتهدی، دکتر اسفندیار بندریان، دکتر محمدحسین پاپلی یزدی، دکتر سیدحسن مطیعی لنگرودی، دکتر جعفر جوان و غیره. البته به لحاظ مشوق علمی و همچنین اخلاقی و اجتماعی در دوره لیسانس آقایان دکتر اسفندیار بندریان و دکتر مصطفی مومنی شاید بیشترین تاثیرگذاری را بر اینجانب داشته اند. در دوره کارشناسی ارشد آقایون دکتر محمدحسین پاپلی یزدی، دکتر سیدحسن مطیعی لنگرودی و دکتر جعفر جوان بیشترین تاثیرگذاری و بالاخره در دوره دکتری، دکتر سیروس شفقی و دکتر سیدحسن حسینی ابری، بیش از سایرین مشوق بوده اند. از این رو اینجانب به سهم خود از این اساتید و دیگر اساتید داخلی و خارجی که بطور مستقیم و غیر مستقیم از خرمن علمی شان خوشه چین بوده و بعضا جرقه های علمی را در اینجانب روشن نموده اند، نهایت سپاسگزاری را داشته باشم.
۳- عمدهترین منابعی که از آنها برای به روز کردن اطلاعات خود استفاده میکنید چه منابعی هستند؟
اصولا هم از منابع داخلی و هم منابع خارجی حتی المقدور بهره می گیرم. لیکن با توجه به اینکه در هر ترم چندین دانشجوی دکتری و ارشد تحت راهنمایی اینجانب رساله ها و پایان نامه های شان را انجام می دهند، ضرورتا آخرین مطالب علمی مورد نیاز و مرتبط با موضوعات مورد بررسی در این رساله ها و پایان نامه ها را می بایست به دانشجویان منتقل و گوشزد نمایم. در عین حال آخرین مجلات و ژورنال های علمی مرتبط با رشته تخصصی اینجانب در حوزه برنامه ریزی شهری و منطقه ای، و مقالاتی که مبتنی بر آخرین یافته های علمی در این مجلات منتشر می گردد، بیشترین زمینه را برای به روز کردن اطلاعات علمی اینجانب و دانشجویان تحت راهنمایی بنده فراهم می نماید.
۴- بطور کلی روند فعالیتهای پژوهشی را در کشور عزیزمان ایران به چه صورت میبینید؟
خوشبختانه در سال های اخیر، تحرک علمی خوبی در کشور در جریان می باشد، بخصوص با شکل گیری معاونت علمی ریاست جمهوری و تحرکات علمی را که این حوزه بدان دامن زده و همچنین مگاپروژه هایی که در وزارت علوم و سازمان عتف طی یک دهه اخیر مطرح و پیگیری شد، تحرکات علمی خوبی را شکل دادند و کمک موثری به شکل گیری زمینه تبدیل علم به فناوری و تولید ثروت را تا حدودی رقم زدند. فعالیت هایی علمی و کتاب ها و مقالاتی که توسط اینجانب چاپ و منتشر گردیده نیز شاید تا حدودی در این روند بی تاثیر نباشد. زیرا برای اولین بار چهار جلد کتاب از اینجانب در حوزه آمایش سرزمین چاپ و منتشر گردید که به نظر اینجانب و اذعان بسیاری از صاحب نظران این حوزه علمی، تا حدود زیادی هم به ارتقای مبانی نظری و اصول علمی این حوزه و هم به جنبه های کاربردی و عملیاتی نمودن یافته های علمی در این حوزه کمک نموده و آن را ارتقا بخشیده است. در عین حال مقالات متعددی از اینجانب در مجلات معتبر داخلی و خارجی علمی- پژوهشی و ISC، ISI، JCR و غیره در حوزه برنامه ریزی شهری، برنامه ریزی منطقه ای، برنامه ریزی روستایی، برنامه ریزی و توسعه گردشگری، آمایش سرزمین و غیره چاپ گردیده ، که امیدوارم بسیاری از آنها بتواند در حوزه های علمی مربوطه رهگشا باشد.
۵- چه پیشنهاداتی در راستای ارتقاء سطح کمی و کیفی پژوهش برای دانشجویان و یا پژوهشگرهای جوان دارید؟
برای اینکه دانشجویان ما بتوانند سطح پژوهش های علمی خویش را هم به لحظ کمی و هم به لحاظ کیفی ارتقا ببخشند، لازم است که میزان و نسبت مطالعات و شناخت علمی خویش را ارتقا ببخشند. بدین منظور ضروری است که وقت و انرژی شان را عمدتا صرف تحصیل ارتقای دانش از یکسو و تحقیق و پژوهش بمنظور ارتقای یافته های نوین علمی از سوی دیگر را سرلوحه کار خویش قرار دهند. در عین حال با توجه به اینکه تولید علمی یک میراث مشترک بشری است و در تمام دنیا و بخصوص در غرب بیشترین فراوانی تولید را دارد، لازم است که دانشجویان جهت کسب آخرین یافته های علمی دنیا در کسب زبان های خارجی نیز همت بیشتری بخرج بدهند.
۶- دیروز، مسیر امروز را چگونه میدیدید؟ امروز، دیروز را چگونه ارزیابی میکنید؟
بدیهی است که دیروز مسیر امروز را به این شفافی نمی دیدیم، لیکن آرمان های تعالی بخش را مد نظر داشتم و در جهت رسیدن به آن تلاش می نمودیم، و بالاخره تا حدودی بخشی از آن را توانستیم تحقق ببخشیم. ارزیابی امروزمان از دیروز هم تا حدودی رضایت بخش است، لیکن نکته آن این است که ارسیدن به هداف بلند، قاعدتا تلاش و همت و پشتکار زیادی را می طلبد که جوینده این راه باید با صبر و تحمل و بردباری همه ناملایمات را برخود هموار نمود و این مسیر را با نهایت جدیت به انتها برساند.
۷- شبکه پژوهشگران ایرانی را چگونه ارزیابی می کنید؟ پیشنهادات ارزنده حضرتعالی می تواند در ترقی شبکه موثر باشد.
خوشبختانه شبکه پژوهشگران ایرانی با این ابتکاری که بخرج داده و زمینه دور هم آوردن اساتید و دانشجویان و آثار و یافته های علمی شان را فراهم نموده، کمک موثری در آشنایی و اطلاع یافتن همه پژوهشگران از آثار علمی یکدیگر و احیانا بهرمندی از این آثار را نموده که این زمینه می تواند ارتقابخش فعالیت های علمی و در عین حال فراهم نمودن ایده به محصول و تبدیل علم به تولید و ثروت گردد. این شبکه ملی می تواند برخی از راهبردهای نو که توسط پژوهشگران در اینجا به اشتراک گذاشته می شود، را به مجامع علمی، مراکز رشد و پارک های علم و فناوری یا صندوق حمایت از پژوهشگران جوان معرفی تا برخی از آنها که امکان تبدیل به محصول شدن را دارند برای آنها زمینه جذب سرمایه گذار از طریق این مراکز فراهم گردد، و برخی هم که نیاز به پشتیبانی مالی و حمایتی بیشتر جهت به نتیجه رسیدن علمی را دارند از طریق این مراکز پشتیبانی و زمینه به نتیجه رسیدن آنها فراهم گردد. در عین حال شبکه پژوهشگران ایرانی خود راسا نیز می تواند مبدع یک فن بازار باشد و فضایی مجازی یا واقعی را برای عرضه ایده های علمی نو که زمینه تبدیل شدن به محصول را داشته یا نیاز به سرمایه گذاری بیشتر جهت رسیدن به نتیجه نهایی علمی را دارد، فراهم و ایجاد نماید.