بررسی نقش میانجی فرایادگیری در پذیرش دورکاری کارمندان

ویروس کرونا (کووید۱۹) با بحران جهانی علاوه بر تهدید سلامت افراد در جوامع مختلف نحوه کار مردم را نیز تحت تاثیر قرارداده است. سازمان ها و کارفرمایان باید به سرعت به این تغییر غیر منتظره پاسخ و نحوه واکنش به این اختلالات بالقوه را مشخص می کردند. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی نقش میانجی فرایادگیری در خودکارآمدی و پذیرش دورکاری کارمندان است. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی و پیمایشی بوده و نمونه جامعه آماری با انجام نمونه گیری تصادفی و انتخاب ۱۷۰ نفر از کارمندان فعال در ادارات کل غرب استان مازندران صورت گرفت. ابزار گردآوری داده ها، سه پرسشنامه یادگیری سازمانی لیائو و وو (۲۰۱۳) و پرسشنامه خودکارآمدی ریگز و نایت (۱۹۹۴) و پرسشنامه دورکاری سازمانی احمدی (۱۳۹۱) بود. روایی پرسشنامه ها از طریق تحلیل عاملی تائیدی و پایایی آنها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. روش تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد و واریانس) و آمار استنباطی (معادلات ساختاری) به کمک نرم افزارهای SPSS و PLS بود. یافته تحقیق نشان داد که رویکرد فرایادگیری درخودکارآمدی و پذیرش دورکاری درکارمندان نقش میانجی دارد؛ تعهد مدیریت، نگرش یادگیری و انتقال دانش در خودکارآمدی و پذیرش دورکاری درکارمندان نقش میانجی دارد و یکپارچگی دانش در خودکارآمدی و پذیرش دورکاری درکارمندان نقش میانجی ندارد. نتایج نشان داد امروزه سازمان ها فرایادگیری را به عنوان وسیله مستقیمی برای افزایش بهره وری و انعطاف پذیری میدانند. فرایادگیری میتواند هم در بهبود عملکرد فردی و هم عملکرد سازمانی موثر باشد و بنابراین میتواند برای متخصصان توسعه منابع انسانی مهم باشد.

خودکارآمدی ، دورکاری ، فرایادگیری ، کوید19