شناسایی و تعیین هویت مولکولی انتروكوكوس فكاليس مقاوم به ونکومایسین در سويه هاي جداشده از نمونه هاي باليني در بيمارستان ها و مراکز درمانی شهر مرند و تبریز

زمینه و هدف: آنتروکوک ها درحال حاضر بعنوان يکی از مهمترين علل مرگ و مير در بيماران بستری به شمار می آيند. آنتروکوک ها چهارمين عامل ايجاد کننده عفونت های بيمارستانی می باشد. هدف از اين مطالعه شناسایی مولکولی انتروکوکوس فکالیس و تعيين مقاومت دارويي آن در سویه جدا شده از نمونه هاي باليني در بيمارستان ها و مراکز درمانی شهر مرند و تبریز بود. مواد و روشها: 200 نمونه انتروکوك از بیمارستانها و مراکز درمانی مرند و تبریز جمع آوري گردید. گونه هاي انتروکوك با روشهاي متداول استاندارد فنوتیپی و PCR شناسایی شده و آزمون حساسیت به آنتی بیوتیک ها طبق روش استاندارد دیسک دیفیوژن CLSI انجام شد. مقاومت دارویی (MIC) با روش E.test بر روي نمونه هاي مقاوم به ونکومایسین انجام پذیرفت. نتایج: از بین 200 نمونه ایزوله، 100نمونه انتروکوکوس فکالیس شناسایی شد. نتایج آزمون حساسیت به آنتی بیوتیکها نشان داد که گونه انتروکوکوس فکالیس بیشترین مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین(83%)، تتراسایکلین(43%) و سیپروفلوکساسین(41) و بیشترین حساسیت رو به آنتی بیوتیک لاین زولید(87%)، ایمی پنم(85%) و تیکوپلانین(70%) نشان دادند. MIC برای نمونه های مقاوم به ونکومایسین بین 32 تا 256 میکروگرم به دست آمد. نتيجه گيري: ظهور مقاومت به چند آنتي بيوتيک و ميزان مقاومت بالا به ونکومايسين در سويه های انتروکوکوس فکالیس شایان توجه است. زيرا انتخاب درمان مناسب جهت عفونتهای ايجاد شده توسط انتروکوک کاهش مي يابد.

شناسایی مولکولی، انتروكوكوس فكاليس، انتروکوکوس مقاوم به ونکومايسين، نمونه های بالینی