ساخت ردیاب تشخیص دهنده بیماری اوتیسم با تست بزاقی در بدو تولد

اختلال طیف اوتیسم(ASD) ازجمله اختلال اوتیسم و سندرم اسپرگر ، یک سندرم عصبی فراگیر با شروع زودرس و مادام العمر می باشد که از مشخصه های عمده آن، نقص در تعاملات اجتماعی، اختلالات ارتباطی، و وجود رفتارهای تکراری و کلیشه ای و داشتن علایق محدود می باشد که تقریبا یک درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد شیوع آن در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. علیرغم این شیوع نسبتا بالا، درک ما از بیولوژی و پاتوفیزیولوژی عصبی این اختلال همچنان محدود بوده و عوامل مختلفی در اتیولوژی آن نقش دارند. این اختلال در حال حاضر تنها با استفاده از معیارهای رفتاری تعریف شده برایASD و تا سن 3 سالگی تشخیص داده می شود و تست آزمایشگاهی قابل اعتمادی برای تشخیص زودهنگام آن وجود ندارد. لذا یافتن روشی کم تهاجم و زودهنگام لازم به نظر می رسد. روش: برای ساخت ردیاب تشخیصی در شرایط کاملا استریل از نوزدان بدو تولد در ساعت 12 شب نمونه بزاقی تهیه می شود. میزان 2سی سی از بزاق برای بررسی فاکتورها( بیومارکرها) Melatonin، Folat- dependent one- carbon ( FOCM)،GABA و Serotonin مد نظر قرار داده می شود. سپس با استفاده از کیت های حساس تشخیص دهنده هر کدام از بیومارکرها میزان هر کدام در بزاق اندازه گیری می شود نتایج : ارزیابی فاکتورهای مورد بررسی کاهش Melatonin، GABA، FOC و افزایش Serotonin را نشان داد بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که تغییرات فاکتورهای مورد بررسی در بزاق می تواند به عنوان روشی غیر تهاجمی در تشخیص بیماری اوتیسم در بدو تولد موثر واقع شد. کلمات کلیدی: بزاق، اوتیسم، Melatonin، Folat- dependent one- carbon، Serotonin، GABA