دستگاه تثبیت خاک با سيستم هدايت اتوماتيک

بدون ترديد يكي از مقدماتي‌ ترين و مهم ‌ترين اصول در اجراي طرح ‌هاي عمراني، داشتن زميني مقاوم براي احداث سازه است. برخي از خاک ها به علت دارا بودن مشخصات فني نا مطلوب و يا دارا بودن مقادير بالايي از رس يا لاي براي انجام عمليات مهندسي مناسب نمي باشند. اينگونه خاک ها به دليل حساسيت و ناپايداري در برابر رطوبت، مقاومت کم و تراکم پذيري مشکلات زيادي را از نظر فني و اقتصادي ايجاد مي کنند. بدين خاطر اگر با اين گونه خاک ها مواجه شويم مي توانيم براي رفع اين مشکلات به اصلاح و بهبود خاک بپردازيم. متاسفانه در سال‌هاي اخير با توجه به رشد روزافزون جمعيت دنيا، مساحت زمين‌هاي مناسب براي ساخت و ساز و احداث بنا به تدريج در حال كاهش است. در چنين شرايطي نياز به دستيابي به روش‌ هاي جديد و اصولي براي بهبود و اصلاح زمين‌هاي نامناسب رقابت شديدي را بين مهندسان عمران كشورهاي توسعه‌يافته ايجاد كرده است. تثبيت خاک به اصلاح و بهبود خواص فيزيکي و مهندسي خاک براي تأمين يک رشته اهداف از پيش تعيين شده اطلاق مي گردد. تثبيت خاک ها به طرق گوناگون نظير روش مکانيکي شامل تراکم (مکانيکي و ديناميکي)، پيش بارگذاري و زهکشي يا روش شيميايي (استفاده از مواد شيميايي شامل آهک، سيمان و...)روش بيولوژيک گرمايي ( شامل حرارت دادن و سرد کردن) و... امکان پذير است. انتخاب روش تثبيت مناسب براي خاک ها بستگي به نوع و جنس خاک و همچنين هدف از تثبيت خاک دارد. تثبيت خاک مانند هر تصميم ديگر مهندسي بايستي پس از بررسي راه حل هاي مختلف که از نظر فني و اقتصادي قابل قبول است انجام شود (دستورالعمل تثبيت، 1382). چنانچه مسير راه از مناطقي که داراي خاک هاي نامرغوب مي باشد عبور مي کند، طرح و اجراي زير سازي و روسازي مستلزم استفاده از لايه هايي با مصالح متفاوت و ضخيم خواهد بود. اين امر باعث مصرف قابل توجهي مصالح، با افزايش هزينه هاي عملياتي و طولاني شدن زمان اجراي پروژه مي شو