بررسی تأثیر هیپنوتراپی در درمان اختلالات روانی

این پژوهش شبه تجربی در سال های 1383 لغایت 1385 با هدف تعیین میزان تأثیر هیپنوتراپی در درمان اختلالات روانی بر روی 278 نفر از مراجعین به مرکز مشاوره راه زندگی که بیماری آنان به تأیید روانپزشک رسیده بود به انجام رسیده است. در این پژوهش، ابتدا نمونه پژوهشی مورد معاینه اولیه قرار گرفته و پس از تکمیل پرسشنامه جمعیت شناختی و ابزار اندازه گیری مشتمل بر مقیاس درجه بندی شده مختصر روان پزشکی جهت بررسی روند بهبودی بیماران روانی و نسخه استاندارد آزمون کوتاه 36 سوالی بررسی سلامت ویر جهت بررسی ابعاد فیزیکی و روانی کیفیت زندگی آنان، سه جلسه هیپنوتراپی با فواصل سه هفته ای برای هر یک از آنها برگزار گردید. در انتهای آخرین جلسه هیپنوتراپی و پس از گذشت دو ماه از آن، ابزارهای اندازه گیری پیشگفت،مجدداً تکمیل و داده ها با استفاده از نرم افزار اس.پی. اس.اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که 202 نفر(66/72 درصد) نمونه ها مونث و بقیه مذکر بوده و از میانگین سنی 74/4± 45/31 سال برخوردار بوده اند. اکثریت آنها دارای تحصیلات دبیرستانی و دیپلم بوده و بیشترین وضعیت اشتغال به خانه داری و کارمندی اختصاص داشته است. آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که با انجام هیپنوتراپی، میزان ارتقای سلامت واحدهای پژوهشی در پس آزمون و پیگیری بصورت معنادار آماری افزایش یافته که این امر در مبتلایان به اختلالات اضطرابی و اختلالات خلقی شاخص تر بوده است.