مردم شناسي طبيعي( مرحله اول- شكارپرندگان)

استان گيلان يكي از استان هاي شمالي كشور و پرباران ترين منطقه ايران محسوب مي شود به همين علت داراي آبگيرها و تالاب هاي بسيار مي باشد. اين امر باعث شده كه انواع پرندگان آبزي و خشكي زي در اين استان به حيات خود ادامه دهند، علاوه بر آن سالانه صدها قطعه پرنده نيز از سيبيري در فصل زمستان به اين استان مهاجرت مي نمايند. مردم گيلان علاوه بر شغل كشاورزي، شكار را نيز از ساليان دور انتخاب نمود اند. شكار علاوه بر اينكه يكي از راه هاي امرار معاش اين خطه محسوب مي شود، باعث شده است انواع غذاهاي لذيذ را در اين استان پديد آورد. تحقيق حاضر ابتدا به سابقه شكار پرداخته، سپس با بررسي انواع شكارگاه هاي استان، انواع پرندگان شكاري را مورد ارزيابي قرار داده است. همچنين در اين تحقیق كه قسمت اعظم آن ميداني مي باشد، به بررسي روشهاي سنتي شكار پرداخته شده است. در پژوهش حاضر علاوه بر مطالعه منابع و مستندات مربوط به موضوع شکار، سعی شده است با مراجعه به مناطق مختلف استان و مصاحبه با افراد مرتبط با موضوع، به بررسي میدانی جهت ثبت رفتار، آداب، آیین، سنت و اعتقادات و باورهای عمومی و ترانه هایی که در این باب سروده شده نیز پرداخته شود. جامعه آماري، شکارچیان استان گیلان، متغیر مستقل مناطق و شکار گاه های استان گیلان، متغیر وابسته شکار و روش تحقيق توصيفي و تحليلي مي باشد. واژگان کليدي: پرندگان ـ آيين ها و اعتقادات ـ شکار ـ استان گيلان