بررسي مردم نگاري آیین های دامداری در حوزه فرهنگی تالش

تاريخ دقيق آشنايي با دامها هنوز مشخص نشده است. اما آنچه مسلم است بشر در يک زمان با انواع مختلف دامها آشنايي حاصل نکرده بلکه به مرور زمان با آنها آشنا شده و به اهلي کردن آنها پرداخته است. عقيده بر اين است که ايران نخستين سرزميني است که در آن، انسانهاي اوليه به پرورش دام پرداخته اند و يکي از مناطق دام پرور از اين سرزمين، منطقه گيل و ديلم بوده است، در اين منطقه نيز تالش نشينان پيش قدم بوده اند، در منطقه تالش، دام ارزش اقتصادي و معنوي فراواني براي صاحبان خود داشته است. همچنين به دليل کوهپايه اي بودن و نيز وجود گياهان علوفه اي مناسب و شرايط آب و هوايي مساعد، شرايط خوبي براي نگهداري و چراي دام ما فراهم گشته است، لذا دام در تمامي ابعاد زندگي اجتماعي، اقتصادي و سياسي مردم منطقه نقش اساسي ايفا مي کند و به عبارتي منطقه تالش با وجود دام است که هويت تاريخي خود را يافته است. فرهنگ هر مردمي تاريخ آن قوم و جامعه را مي سازد. فرهنگ مادي و معنوي، گويش ها، باورها، آيين ها ،اعتقادات، آداب و رسوم منطقه تالش با دام آميخته شده است و چنانچه اين عناصر فرهنگي و تغيير آنها ثبت و ضبط نشوند بدون شک روزي خواهد رسيد که قوم مورد نظر همراه با فرهنگ خود در بستر زمان از ياد برود و تاريخچه فرهنگي آن براي آيندگان در هاله اي از ابهام بماند. از اين روست که مطالعه فرهنگي و مردم نگاري ها به ما کمک خواهند کرد تا با تنوعات فرهنگي مناطق مختلف آشنا شويم و در حفظ هويت تاريخي سرزمين عزيرمان گامي هر چند کوتاه برداريم.