Operations Research on Barriers to HIV Treatment and Care

بحث گروهی متمرکز با حضور ده نفر از پزشكان و كارشناسان مراكز مشاوره از دانشگاه هاي علوم پزشكي و سازمان زندان ها انجام شد. بر طبق نظر شرکت کنندگان عواملی که باعث می شوند به اندازه کافی مبتلایان کشف نشوند عبارتند از: ویژگی های خاص فرهنگی هر منطقه، وجود مشکلات قانونی مربوط به مهاجرین، عدم اطلاع رسانی در مورد اچ.ای.وی، وجود ترس و دلهره در برخی از افراد، بی اعتنایی نسبت به احتمال ابتلا، وجود انگ و تبعیض، کمبود نیروی انسانی و تغییر زیاد پرسنل در مراکز مشاوره، عدم ارائه خدمات کافی به بیماران، عدم همکاری و ارتباط بین بخشی، عدم وجود آموزش های مربوط به اچ ای وی از دوران ابتدایی، تابو بودن صحبت درباره روابط جنسی، اتخاذ سیاست های غلط، عدم توجه مناسب از طرف دولت به مراکز مشاوره، عدم اطلاع رسانی به جامعه در مورد نقش و وظایف مراکز مشاوره، عدم وجود نگرش و عملکرد صحیح در مورد اچ ای وی در میان قشر تحصیل کرده، عدم آگاهی مردم و حتی پزشکان و پرسنل بهداشتی در مورد اچ ای وی، عدم بیماریابی فعال اچ ای وی، عدم پیشنهاد آزمایش اچ ای وی به افراد مراجعه کننده در تمام مراکز درمانی، عدم دسترسی مناسب به مراکز مشاوره، رعایت اصل رازداری در مورد همه موارد و عدم ادغام خدمات مربوط به اچ ای وی در نظام مراقبتهای بهداشتی اولیه. شرکت کنندگان موارد ذیل را به عنوان عواملی که باعث میشوند افراد شناخته شده برای دریافت خدمات مراقبت مراجعه نکنند، بر شمردند: عدم ارائه خدمات با کمیت و کیفیت مناسب در مراکز مشاوره، وجود انگ و تبعیض در جامعه و سیستم بهداشتی، عدم دسترسی مناسب به مراکز مشاوره، سوء مصرف مواد، آگاهی نادرست در مورد نقش و وظایف مراکز مشاوره، عدم تبحر برخی از پزشکان شاغل در مراکز مشاوره، عدم حمایت اجتماعی از بیماران مبتلا و مشکلات مالی برخی از بیماران. همچنین عواملی که باعث میشوند افراد شناخته شده دارای پرونده به دریافت خدمات مراقبت ادامه ندهند عبارتند از: عدم برخورداری از حمایت کافی، وجود مشکلات روحی- روانی، مزمن بودن بیماری، عدم ارائه خدمات با کیفیت مناسب در مراکز مشاوره، عدم برخورد مناسب برخی از پرسنل، نارضایتی پرسنل شاغل در مراکز مشاوره، شایع پراکنی برخی از بیماران در مورد درمان دارویی، عدم استفاده از پزشکان خانواده در برنامه های مرتبط با اچ ای وی، زندانی شدن برخی از بیماران، عدم ارتباط بین مراکز مشاوره و زندانها، افشا شدن بیماری، کمبود نیروی انسانی در مراکز مشاوره، تاخیر در ارسال جواب آزمایشات و دشوار بودن پیگیری بیماران زندانی بعد از آزادی. در ادامه شرکت کنندگان اشاره نمودند عواملی که باعث میشوند افراد مبتلای شناخته شده درمان ضد رتروویروسی را به موقع و یا هرگز شروع نکنند شامل: عدم آگاهی در مورد داروهای ضد رتروویروسی و عوارض آن، کمبود داروهای ضد رتروویروسی و عفونت های فرصت طلب، تاثیرگذاری بیماران بد حال بر روی سایر افراد، کمبود پرسنل توانا در مراکز مشاوره، عدم حمایت خانواده، وجود انگ و تبعیض، عدم حمایت تغذیه ای از زندانیان، مشکلات مالی برخی از بیماران و عدم تامین هزینه های برخی از آزمایشات و داروها است. در پایان شرکت کنندگان بر این باور بودند عواملی که باعث میشوند افراد مبتلای شناخته شده حاضر به ادامه درمان ضد رتروویروسی نشوند عبارتند از: مشکلات مالی برخی از بیماران، عوارض داروهای ضد رتروویروسی، عدم ارزیابی پای بندی به درمان در هنگام شروع داروهای ضد رتروویروسی، عدم به روز رسانی دستورالعمل های درمانی کشوری، تداخل داروهای ضد رتروویروسی با متادون، عدم استفاده از داروهای جدید ضد رتروویروسی و تجهیزات و امکانات ناکافی در مراکز مشاوره.