بررسی تاثیر دعا بر سلامت معنوی بیماران همودیالیز مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان امام رضا آمل

چکیده: مقدمه: همودياليز، با اختلال در عملکرد و کيفيت زندگي فرد، سلامت روان را دچار مشکل مي کند. استعانت مذهبي و دعا کردن نقش مهمي در قبول بيماري ها دارد و با کاهش آشفتگي هاي معنوي سبب انگيزه مثبت درماني مي شود. از آن جايي که يکي از زمينه هاي عمده بيماري ها و مشکلات رواني و عوارض جسمي و اجتماعي احساس پوچي، بيهودگي و تزلزل روحي است که از فقدان بعد معنوي افراد سرچشمه مي گيرد، اين مطالعه با هدف «بررسي تاثير دعا بر سلامت معنوي بيماران همودياليزي» انجام گرفت. روش ها: اين پژوهش نيمه تجربي بر روي 88 نفر از بيماران تحت درمان با همودياليز (44 نفر گروه مورد 44 نفر شاهد) مراجعه کننده به بيمارستان امام رضاي شهر آمل در سال 1388 انجام شد. اين پژوهش به صورت طرح سالامون اجرا شد. براي گروه مورد به مدت ده هفته هر روز صبح به مدت بيست دقيقه به طور متناوب دعاي توسل پخش مي شد. بعد سلامت معنوي توسط پرسشنامه استاندارد سلامت معنوي پولوتزين و اليسون، در دو گروه سنجيده شد. نتايج بعد از وارد نمودن داده ها به نرم افزار آماري SPSS16 توسط آمار توصيفي و آمار استنباطي مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته ها، سلامت معنوي را در گروه مورد 3±103 به ميزان بالا و در گروه شاهد 10±93 در حد متوسط نشان داد. آزمون آناليز واريانس دو طرفه بين سلامت معنوي گروه مورد و شاهدي که هم پيش آزمون و هم پس آزمون داده بودند ارتباط معني داري نشان داد (p<0.01). اين آزمون بين دو گروهي که تنها پس آزمون داده بودند ارتباط معني داري را نشان داد (p<0.01). نتيجه گيري: دعا، يک روش مناسب براي سازگاري با بيماري است. چون علاوه بر تسکين اضطراب، موجب ارتقاي معنويت مي شود. از آن جايي که رويکرد زندگي اين بيماران بر پايه معنويت بنا شده است، لازم است که پزشکان و پرستاران از نقش کليدي باورهاي اعتقادي در زندگي اين بيماران آگاه باشند. از اين رو اميد است با همکاري جدي بين دست اندرکاران تيم سلامت، براي اجراي احکام شرعي، که امروزه به عنوان مراقبت هاي مذهبي مطرح است، شاهد تاثير اين گونه مراقبت ها، ايجاد احساس آرامش و تسريع بهبودي در بيماران باشيم. كليد واژه: دعا، سلامت معنوي، همودياليز