بررسی صلاحیت های حرفه ای اعضای هیأت علمی دانشگاه کردستان و را‌ه‌کارهای ارتقای آن¬

هدف از این پژوهش، بررسی صلاحیت‌های حرفه‌ای اساتید دانشگاه کردستان و راه‌کارهای ارتقای آن بود. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده‌ها، به روش آمیخته (کمی و کیفی) بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه کردستان در سال تحصیلی 1393-1392 و نیز صاحب‌نظران تعلیم و تربیت می‌باشد. در بخش کمی پژوهش، نمونه‌ای به حجم 374 نفر از دانشجویان، به شیوه نمونه‌گیری تصادفی، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها در این بخش، پرسشنامه‌ی محقق‌‌ساخته‌ای بود که صلاحیت‌های اساتید را در دو سطح ادراکات و انتظارات و در قالب سه مؤلفه‌‌ی صلاحیت‌های شناختی، روانی حرکتی، و عاطفی اندازه‌گیری می‌نمود. روایی پرسشنامه با استناد به نظر متخصصان و پایایی آن با استناد به ضریب آلفای کرونباخ (در سطح ادراکات 83/. و در سطح انتظارات 86/.) بررسی و تأیید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کمی پژوهش از آزمون t تک نمونه‌ای و الگوی تحلیل اهمیت – عملکرد استفاده شد. مهم‌ترین نتایج این بخش نشان داد که عملکرد اساتید در بعد صلاحیت‌های شناختی، نامطلوب و در دو بعد صلاحیت‌های روانی حرکتی و عاطفی، مطلوب بود. در ادامه جهت شناسایی راه‌کارهای ارتقای صلاحیت‌های حرفه‌ای اساتید، نمونه‌ای به حجم 16 نفر از صاحب‌نظران تعلیم و تربیت به شیوه نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب و از طریق مصاحبه نیمه‌ساختار یافته بررسی گردید. اعتبار مصاحبه‌ها از طریق چک کردن اعضا و تجزیه و تحلیل آن‌ها از طریق تحلیل محتوا صورت گرفت. برخی از مهم‌ترین راه‌کارهای شناسایی شده در این بخش، عبارت از تجهیز تمام کلاس‌های درس به سیستم هوشمند، اهمیت دادن به فعالیت‌های عملی دانشجویان، و توجه به تخصص اساتید در ارائه واحدهای درسی بود.