تأثیر 12 هفته تمرین ترکیبی (هوازی ـ مقاومتی) بر مقادیر میوستاتین پلاسمایی نوجوانان چاق

چکیده هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر 12 هفته تمرین ترکیبی (هوازی ـ مقاومتی) بر مقادیر میوستاتین پلاسمایی نوجوانان چاق می‌باشد. این مطالعه از نوع نیمه‌تجربی بوده و به‌منظور انجام آن، 30 نوجوانان چاق به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (قد 28/165 سانتی متر، وزن 53/ 85کیلوگرم، سن 73/13سال) و گروه کنترل (قد54/164 سانتی متر، وزن 02/83کیلوگرم، سن 93/13سال) تقسیم شدند. گروه تجربی، برنامۀ تمرین ترکیبی هوازی شامل دویدن روی نوار گردان به‌مدت 20 دقیقه و ‌تمرین مقاومتی با شدت 70% یک تکرار بیشینه (1RM) با 10 تکرار در هر حرکت برای دو نوبت را به‌مدت 12 هفته انجام دادند. در‌حالی که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند و تنها پیگیری شدند. به‌منظور سنجش میزان پلاسمایی میوستاتین، نمونۀ خونی طی دو مرحله و در حالت ناشتا‌، 48 ساعت قبل و بعد از تمرینات گرفته شد. جهت مقایسۀ درون‌گروهی از آزمون تي هم‌بسته و برای مقایسۀ بین گروهی از آزمون تي مستقل استفاده گردید. نتایج نشان داد که مقادیر وزن (P=0.004)، درصد چربی (P=0.013)، شاخص تودۀ بدنی (P=0.006) و میوستاتین (P=0.000) متعاقب انجام 12 هفته تمرین ترکیبی به‌طور معناداری کاهش یافت؛ اما حداکثر اکسیژن مصرفی (P=0.011) به‌طور معناداری افزایش را نشان داد (P≤0.05)؛ بنابراین، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که 12 هفته تمرین ترکیبی، وزن، درصد چربی، شاخص تودۀ بدنی و مقادیر پلاسمایی میوستاتین را در نوجوانان چاق کاهش می‌دهد؛ لذا، اجرای برنامۀ تمرینی ترکیبی ممکن است در کاهش میوستاتین، پیشگیری آتروفی و کاهش تودۀ عضلانی نوجوانان چاق مؤثر باشد. واژگان کلیدی: تمرین ترکیبی، میوستاتین، نوجوانان چاق