بررسی شیوع و عوامل مؤثر در ابتلاء به مولتیپل اسکلروزیس در بیماران مراجعه کننده به واحد بیماری های خاص وابسته به دانشگاه علوم پزش

بیماری مولتیپل اسکلروز که يك بيماري مزمن و ناتوان كننده ی سيستم عصبي است، در اثر فعال شدن واکنش های اتوایمیون تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و محیطی آغاز شده و به وسیله ی التهاب مزمن و تخریب میلین سیستم عصبی مرکزی، میلین زدایی پراکنده ی موضعی، آسیب آکسونی و دژنراسیون نورون مشخص می شود. از نظر سیر بیماری، این بیماری به چهار نوع عود‌کننده ـ خاموش‌شونده، عود‌کننده ـ پیشرونده، پیشرونده اولیه و پیشرونده ثانویه طبقه‌بندی می‌شود. این بیماری بیش‌تر زنان و افراد جوان 40-20 سال را مبتلا نموده و به نیروهای مولد جامعه و افراد در سنین باروری آسیب جدی وارد می‌نماید. طبق آمار فدراسیون بین المللی مولتیپل اسکلروزیس در سال 2013، تقریباً حدود 3/2 میلیون نفر در دنیا به این بیماری مبتلا بوده؛ و متوسط شیوع جهانی این بیماری 33 در هر 100000 نفر بوده که در دهه‌های اخیر سیر صعودی داشته است . در ایران تعداد این بیماران در حدود شصت هزار نفر گزارش شده‌ است.بیماران مولتیپل اسکلروز ممکن است بسته به محل دمیلینه شدن اعصاب، طیف وسیعی از علایم مانند خستگی، بی‌حرکتی، عدم تعادل، بی‌حسی، ضعف، لرزش، درد، اسپاسم عضلانی، افسردگی، اختلالات بینایی، اختلالات جنسی و بی‌اختیاری دفع را تجربه نمایند؛ که بسته به نشانه‌های بالینی و عوارض بیماری، زندگی فردی و خانوادگی بیمار تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد. با عنایت به موارد پیشگفت، این مطالعه با هدف تعیین شیوع و عوامل مؤثر در ابتلاء به مولتیپل اسکلروزیس در بیماران مراجعه کننده به واحد بیماری های خاص وابسته به دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد 1391 انجام گرفت. کلمات کلیدی: مولتیپل اسکلروزیس، شیوع، کهگیلویه و بویراحمد