امکان‌سنجی به کارگیری استاندارد توصیف و دسترسی به منبع (آردی‌اِی) در سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی

به‌کارگیری قواعد توصیف و دسترسی به منبع (آردی‌اِی)، به‌عنوان قواعد جدید فهرستنویسی و با توجه به محیط و منابع اطلاعاتی جدید ضرورتی انکارناپذیر است. هدف این پژوهش، امکان‌سنجی به‌کارگیری آردی‌اِی در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی بر اساس نظر فهرستنویسان و شناسایی میزان همخوانی پیشینه‌های کتابشناختی تهیه شده در نرم‌افزار سیمرغ با آردی‌اِی است. پژوهش حاضر از نوع کاربردي است و با روش پیمایشی و رویکرد توصیفی- تحلیلی انجام شده است. پژوهش شامل دو بخش کلی است. در بخش نخست، میزان آشنایی 18 نفر از فهرستنویسان شاغل در ساختمان با آردی‌ای از طریق پرسشنامه، قبل و بعد از آموزش و میزان پذیرش قواعد از سوی ایشان سنجیده شد. در قسمت بعد وضعیت پذیرش و به‌کارگیری استاندارد توصیف و دسترسی به منبع (آردی‌اِی) در سطح سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی مورد بررسی قرار گرفت. در قسمت دوم پژوهش، تعداد 210 پیشینه کتابشناختی فارسی در موضوع کشاورزی وارد شده در نرم‌افزار کتابخانه‌ای به‌کارگرفته شده در سازمان تا سال 1393 بررسی شد. روش پژوهش پیمایشی توصیفی و تحلیلی و نیمه تجربی و ابزار پژوهش پرسشنامه و سیاهۀ وارسی بوده است. نتایج نشان داد که اشکال تفاوت با آردی‌اِی بیشترین فراوانی و سپس اشکالات تایپی و املایی، سهل‌انگاری در ورود اطلاعات، اشکالات فهرستنویسی و سرانجام اشکال در درج ناحیۀ ورود اطلاعات کمترین فراوانی را داشت. در پایان، الگوی پیشنهادی برای به‌کارگیری آردی‌اِی در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ارائه شد. کلیدواژه‌ها: قواعد توصیف و دسترسی به منبع (آردی‌اِی)، مارک ایران، فهرستنویسی توصیفی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، نرم‌افزار سیمرغ-نوسا.