تحلیلی بر وضعیت بنگاه هاي نيمه تمام صنعتي استان یزد طی برنامه سوم توسعه 83-1379

اگرچه عدم شروع انجام عملیات اجرایی یک واحد اقتصادی به مراتب بهتر از آن است که پس از شروع، به صورت نیمه تمام رها گردد و یا به مدتی طولانی عملیات اجرایی آن متوقف گردد با این وجود می توان موارد متعددی از رخداد چنین رویدادهایی را در ایران مشاهده نمود. بخش صنعت در اقتصاد ایران نیز شاید از اصلی ترین بخش هایی است که می توان تقریباً در همه جا وقوع واحدهای نیمه تمام صنعت را در آن مشاهده نمود و بنابراین تحلیل چنین رویدادی، یعنی نیمه تمام ماندن واحد صنعتی، می تواند به عنوان موضوعی اساسی تلقی گردد. موضوعی که این پژوهش بدان پرداخته است. داده های این تحقیق را بنگاه های نیمه تمام بخش صنعت استان یزد طی برنامه سوم (83-1379) تشکیل می دهند. نیمه تمام ماندن در این پژوهش شامل دو بخش یعنی، واحدهای نیمه تمام کاملاً متوقف و رها شده و واحدهای صنعتی که طی برنامه سوم توسعه حداقل یک سال به صورت کاملاً متوقف بوده اند تشکیل می دهد. این داده ها از طریق مصاحبه و پرسشنامه با کارشناسان سازمان صنایع و معادن مرتبط هر بخش صنعتی جمع آوری گردیده و پس از پردازش مورد تحلیل نهایی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که : • درصد پیشرفت بنگاه های صنعتی بر نیمه تمام ماندن یا نماندن آن مؤثر است، به عبارتی احتمال توقف واحدهای صنعتی با افزایش پیشرفت فیزیکی کاهش می یابد. • احتمال توقف واحدهای صنعتی از صنعتی به صنعت دیگر تغییر می کند و به عبارتی نوع صنعتی که بنگاه در آن فعالیت می نماید بر احتمال توقف آن تأثیر گذار است. • توقف واحدهای صنعتی استان یزد تحت تأثیر مکانی است (شهرستان) که واحد صنعتی در آن قرار گرفته است.