نوع همکاری : همکار
کارفرما : دانشگاه یزد معاون پژوهشی
سال طرح : 1379
مشاهده سایر طرح های محمد علی فیض پور
در تمامی تعاریف برنامهریزی با وجود همه گوناگونی و تفاوت یک نکته مشترک یعنی شناخت وضع موجود و تعیین اهداف مورد نظر وجود دارد. این قائده برای برنامهریزی توسعه روستایی نیز مستثنی نیست. شاید نخستین قرم در برنامهریزی و خصوصا برنامهریزی توسعه روستایی به دلیل گستره جغرافیا و محدودیتهای زیربنایی و پراکندگی جمعیت، شناخت صحیح از وضعیت فعلی روستاهاست. این پژوهش با علم به این موضوع و در راستای برنامهریزی توسعه روستایی در استان یزد انجام و تدوین گردیده است. در این تحقیق نزدیک به شصت و یک شاخص توسعه در هفت بخش اقتصادی، اجتماعی و ... تعریف و تدارک دیده شدهاند. با شاخصهای مذکور 350 روستای استان (روستاهای با بیش از یکصد نفر جمعیت در سرشماری سال 1370) هر یک از مناطق (شهرستانهای استان یزد) و با استفاده از روش تاکسونومی عددی (Numerical Taxonomy) از نظر سطح توسعه رتبهبندی شدهاند. نتایج حاصله نشان میدهد که روستای رکنآباد در شهرستان میبد توسعهیافتهترین و روستای کهنوج در شهرستان بافق کمتوسعهترین روستای استان یزد است.