بررسی استرس دمایی شهر کرمان با استفاده از شاخص های ,UTCI PMV در دوازده ماه سال 1395 در ساعات مختلف روز

چندین دهه پیش محققان زیادی برای ارزیابی محیط های گرم تلاشهای زیادی برای ارائه یک شاخص بهینه برای ارزیابی استرس گرمایی کرده اند که اکثر این مطالعات در محیط های گرم معدنکاران و کارگران و سربازان نظامی اجرا شده است . از این شاخص های پیشنهاد شده برای ارزشیابی شرایط محیطی گرم می توان دمای موثر(ET) و دمای تر گویسان (WBGT) را نام برد و همچنین بسیاری از مدلهای وابسته به تنظیم حرارت بدن در مواجهه با گرما توصیه شده است (10) .WBGT با گذشت بيش از 5 دهه كاربرد خود را در صنايع حفظ كرده است و اين شاخص تنها شاخصي است كه دماي تابشي را اندازه-گيري مي¬كند و از طرفي سازمان ACGIH آمريكا حدهاي تماس با گرما را براساس WBGT قرار داده است و همچنين WBGT با استاندارد 7243 توسط كميته ارگونومي ارائه گرديده است و استفاده از DI در كنار WBGT در كشورهاي پيشرفته با بيش از 4 دهه رضايت بخش بوده است . شاخص MDI با استفاده از پارامترهای Ta و Tw محاسبه میشود و برای تعیین میزان بار گرمایی مورد استفاده قرار می گیرد. شاخص (UTCI) یکی دیگر از شاخصهای منطقی است که برای ارزیابی استرس گرمایی در محیط های باز با اهداف سلامت عمومی بکار می رود . UTCI شرایط آب و هوایی ، جوی و مکانی خاص را خیلی بهتر از سایر شاخص ها نشان می دهد ، بعلاوه مانند بدن انسان ، به تغییرات محیط اطراف از قبیل دمای هوا ، میانگین دمای تابشی ، رطوبت و سرعت باد حساس می باشد (11, 12) . بر اساس اندازه گیری بدست آمده با استفاده از شاخص UTCI ،استرس گرمایی از محدوده 4 (استرس گرمایی شدید) تا 5- (استرس سرمایی شدید) طبقه بندی می شود(13). این شاخص در مطالعات جامع نگر متعددی استفاده می شود با این وجود در مسائل بهداشت حرفه ای به ندرت مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به اینکه استرس گرمایی بر روی عملکرد، بازده کاری و سلامت فیزیولوژیکی افراد تأثیر گذار می باشد بنابراین این مطالعه طراحی گردید تا میزان استرس دمایی را با استفاده از شاخص های, UCTI, PMV در دوازده ماه سال 1395 در ساعات مختلف روز در شهر کرمان مورد بررسی قرار دهیم.