نظر سنجي عمومي در مورد حفظ و تقويت روحيه ايثارگري و انتظار آنان از ايثارگران در شهر رشت

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی راهکارهای حفظ، تقویت و نهادینه کردن روحيه ايثارگري در جامعه از دیدگاه افراد ایثارگر و غیر ایثارگر و تفاوت بين نظرات این دو گروه درباره چگونگي حفظ و تقويت روحيه ايثارگري در جامعه انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی بود و جامعه مورد مطالعه در اين پژوهش را دو گروه افراد ايثارگر و غير ايثارگر شهر رشت در سال 1390 تشكيل مي دادند که از این دو گروه نمونه‌ای به حجم 300 نفر از افراد ايثارگر با استفاده از روش نمونه¬گيري تصادفی انتخاب شدند و تعداد 300 نفر نیز از افراد غير ايثارگر جهت مقايسه با گروه ايثارگر با استفاده از روش شيوه نمونه گيري هدفمند (ارجاعی زنجیره ای) انتخاب شدند. براي بررسي نظرات افراد مورد مطالعه درباره چگونگي تقويت و حفظ روحيه ايثارگري در جامعه از پرسشنامه محقق ساخته‌ای که نقش سه عامل معرفی ایثارگران، ایجاد فرهنگ ایثارگری و آموزش روحیه ایثارگری را در تقویت روحیه ایثارگری می‌سنجید استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه ایثارگران ، معرفی ایثارگران و شناساندن الگوهای ایثار و شهادت به نسل جوان؛ برگزاری گفتمان‌های دینی با موضوع روحیه ایثارگری در مساجد؛ تقویت احساس خودباوری مذهبی و ملی؛ الگو بودن عملی والدین در زمینه ایثارگری و تقویت احساس خودباوری را به ترتیب مهم‌ترین عوامل مؤثر در تقویت روحیه ایثارگری می‌دانند. در حالی که افراد عادی جامعه تلاش در جهت رفع نیازهای اولیه افراد جامعه مانند نیاز به شغل، ازدواج و ... ، پرهیز از دنیا طلبی و مادی‌گرایی مسئولان، در نظر گرفتن روحیات و علایق جوانان، کم کردن فاصله مسئولان و مردم و پایبند ماندن افراد ایثارگر جامعه به داشتن روحیه ایثارگری را به ترتیب مهم‌ترین عوامل مؤثر در تقویت روحیه ایثارگری می‌دانند. همچنین نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که بین افراد عادی و ایثارگران از نظر میزان موافقت با راهکارهای تقویت روحیه ایثارگری تفاوت معنا‌دار وجود دارد . نتیجه‌گیری: برای برخورداری از نسلی با عزت و آماده¬ ایثار و شهادت لازم است ابتدا عوامل تأثیرگذار در این عرصه شناسایی شود و سپس با تمام ظرفیت و توان و با استفاده از نظر متخصصان برای اجرای مناسب هر کدام از آنها برنامه¬ریزی دقیق صورت گیرد.